French
DeutschBob Hewitt (tenisista) – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1940 |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1958 |
| Zakończenie kariery | 1983 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 4 |
| Najwyżej w rankingu | 34 (15 grudnia 1975) |
| Australian Open | SF (1960, 1962, 1963) |
| Roland Garros | 4R (1961, 1963–1965, 1967) |
| Wimbledon | QF (1962, 1964, 1966) |
| US Open | QF (1967) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 54 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (1 marca 1976) |
| Australian Open | W (1963, 1964) |
| Roland Garros | W (1972) |
| Wimbledon | W (1962, 1964, 1967, 1972, 1978) |
| US Open | W (1977) |
Robert Anthony John Hewitt (ur. 12 stycznia 1940 w Dubbo) – południowoafrykański tenisista, do 1967 australijski, zwycięzca dziesięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i sześciu w grze mieszanej, zdobywca Karierowego Wielkiego Szlema w deblu i mikście, triumfator ATP Finals w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów. W 1992 został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław, z której w 2016 go wykluczono.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Robert Hewitt urodził się w styczniu 1940 roku w Dubbo w Nowej Południowej Walii w Australii. W cyklu amatorskich rozgrywek tenisowych zaczął występować w wieku osiemnastu lat. W 1970 przeszedł na zawodowstwo. Największe osiągnięcia odnotował w grze podwójnej i mieszanej. W pierwszej konkurencji wygrał dziewięć turniejów wielkoszlemowych, w drugiej – sześć. W 1977 zdobył Karierowego Wielkiego Szlema w deblu, wygrywając jedyne brakujące trofeum, w Nowym Jorku. Dwa lata później, ponownie w US Open, osiągnął Karierowego Wielkiego Szlema w mikście. Najczęściej triumfował na kortach Wimbledonu – przywiózł stamtąd łącznie siedem pucharów, w latach 1962–1979. W 1977 wygrał również Mistrzostwa ATP w grze podwójnej.
Najwięcej sukcesów deblowych odniósł w parze z Frewem McMillanem, przed zmianą obywatelstwa partnerowali mu również Fred Stolle i Ken Fletcher. Tytuły mikstowe zdobywał między innymi u boku Billie Jean King, Greer Stevens czy Wendy Turnbull. Po wprowadzeniu komputerowych rankingów ATP notowany był najwyżej na 34. miejscu w grze pojedynczej i 1. w grze podwójnej. Liście deblistów przewodził w sumie przez sześć tygodni, po raz ostatni 11 kwietnia 1976. W 1974 przyczynił się w znacznym stopniu do zdobycia przez Republikę Południowej Afryki jedynego w historii tego kraju Pucharu Davisa. Wystąpił w półfinale, a finałowa konfrontacja z Indiami nie odbyła się, ponieważ tamtejsi zawodnicy odmówili przyjazdu do Afryki w geście protestu przeciwko panującemu tam apartheidowi. Ostatecznie trofeum przyznano Afrykanom[1].
W grze pojedynczej wygrał siedem turniejów i trzy razy doszedł do półfinału Australian Open.
Do 1967 roku Hewitt reprezentował ojczystą Australię. W tym właśnie roku ożenił się z mieszkanką Republiki Południowej Afryki i otrzymał tamtejsze obywatelstwo. Karierę tenisową zakończył w 1983.
W 1992 roku jego nazwisko włączono do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław. Jego członkostwo zostało zawieszone 15 listopada 2012 w związku z oskarżeniami, jakoby molestował seksualnie dziewczęta, których był trenerem. Był to pierwszy przypadek, by tenisista został zawieszony lub usunięty z galerii[2][3]. W 2013 roku został oskarżony o gwałt i napaść seksualną na trzech nieletnich dziewczynkach, lecz nie przyznał się do winy[4].
W maju 2015 został ostatecznie skazany na sześć lat więzienia[5]. W 2016 został wykluczony z członkostwa w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[6].
Sukcesy w turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema
[edytuj | edytuj kod]- Australian Open
- zwycięstwo w deblu: 1963, 1964
- finał debla: 1962
- zwycięstwo w grze mieszanej: 1961
- French Open
- zwycięstwo w deblu: 1972
- finał debla: 1965
- zwycięstwo w grze mieszanej: 1970, 1979
- Wimbledon
- zwycięstwo w deblu: 1962, 1964, 1967, 1972, 1978
- finał debla: 1961, 1965
- zwycięstwo w grze mieszanej: 1977, 1979
- finał gry mieszanej: 1963
- US Open
- zwycięstwo w deblu: 1977
- finał debla: 1968
- zwycięstwo w grze mieszanej: 1979
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łukasz Iwanek: Puchar Davisa: Czechy o trzecią koronę, Hiszpania o podtrzymanie rządów. sportowefakty.pl, 2012-11-16. [dostęp 2012-11-16]. (pol.).
- ↑ Associated Press: Bob Hewitt suspended from HOF due to abuse claim. tennis.com, 2012-11-15. [dostęp 2012-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-17)]. (ang.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: Bob Hewitt zawieszony przez Galerię Sław tenisa za skandal seksualny. sportowefakty.pl, 2012-11-16. [dostęp 2012-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: Były tenisista Bob Hewitt oskarżony o gwałt. sportowefakty.pl, 2013-08-16. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: Były tenisista Bob Hewitt skazany na sześć lat za gwałt. sport.wp.pl, 2015-05-18. [dostęp 2015-05-19]. (pol.).
- ↑ Ex-tennis champ Bob Hewitt's appeal on rape conviction rejected. eu.usatoday.com, 2016-06-09. [dostęp 2022-02-13]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).