Cyril Suk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyril Suk
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1967
Praga

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

2007

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

180 (28 listopada 1988)

Australian Open

1R (1989, 1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

32

Najwyżej w rankingu

7 (11 kwietnia 1994)

Australian Open

QF (1992, 1994)

Roland Garros

QF (1991, 2001, 2002)

Wimbledon

QF (1994, 2002, 2003)

US Open

W (1998)

Cyril Suk (ur. 29 stycznia 1967 w Pradze) – czeski tenisista, zwycięzca US Open 1998 w grze podwójnej, French Open 1991 i Wimbledonu 1992, 1996 i 1997 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w roku 1988. Jako junior Suk zwyciężył w wielkoszlemowym French Open 1985 wspólnie z Petrem Kordą. Tegoż samego roku czeski duet sklasyfikowany został na 1. pozycji w rankingu par juniorów.

Grając już jako zawodowiec Suk większe sukcesy odnosił jako deblista. W przeciągu całej kariery wygrał łącznie 32 turniejów rangi ATP World Tour, w tym na przełomie sierpnia i września 1998 roku wielkoszlemowy US Open. Wspólnie z Sandonem Stollem wyeliminował w drodze po tytuł m.in. parę Todd WoodbridgeMark Woodforde, a w finale wynikiem 4:6, 7:6, 6:2 pokonał Marka Knowlesa i Daniela Nestora[1]. Ponadto Czech był uczestnikiem 27 innych deblowych finałów, w których ostatecznie został pokonany.

W grze mieszanej Suk odniósł cztery wielkoszlemowe zwycięstwa. Najpierw w roku 1991 razem z Heleną Sukovą w Rolandzie Garrosie, a następne trzy triumfy w Wimbledonie, podczas edycji z roku 1992 (wspólnie z Łarysą Sawczenko-Neiland), 1996 i 1997 (oba z Heleną Sukovą).

W latach 1992–1996 oraz 2003 Suk reprezentował Czechy w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres 10 pojedynków deblowych, z których 6 wygrał.

Suk w 2004 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Atenach, odpadając wspólnie z Martinem Dammem w 2 rundzie.

W roku 2007 Suk zakończył karierę tenisową. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 7. miejscu w kwietniu 1994 roku.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (4–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 czerwca 1991 French Open, Paryż Ceglana Czechosłowacja Helena Suková Holandia Caroline Vis
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 6:4, 6:1
Zwycięzca 2. 5 lipca 1992 Wimbledon, Londyn Trawiasta Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Holandia Miriam Oremans
Holandia Jacco Eltingh
7:6(2), 6:2
Finalista 1. 28 stycznia 1995 Australian Open, Melbourne Twarda Portoryko Gigi Fernández Białoruś Natalla Zwierawa
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:7(4), 7:6(3), 4:6
Finalista 2. 8 lipca 1995 Wimbledon, Londyn Trawiasta Portoryko Gigi Fernández Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
4:6, 4:6
Finalista 3. 9 września 1995 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Gigi Fernández Stany Zjednoczone Meredith McGrath
Stany Zjednoczone Matt Lucena
4:6, 4:6
Zwycięzca 3. 7 lipca 1996 Wimbledon, Londyn Trawiasta Czechy Helena Suková Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland
Australia Mark Woodforde
1:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 4. 5 lipca 1997 Wimbledon, Londyn Trawiasta Czechy Helena Suková Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland
Rosja Andriej Olchowski
4:6, 6:3, 6:4
Finalista 4. 31 stycznia 1998 Australian Open, Melbourne Twarda Czechy Helena Suková Stany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
2:6, 1:6

Gra podwójna (32–27)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 20 sierpnia 1989 Stuttgart Ceglana Rumunia Florin Segărceanu Czechosłowacja Petr Korda
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
3:6, 4:6
Zwycięzca 1. 20 sierpnia 1989 Saint-Vincent Ceglana Czechosłowacja Josef Čihák Włochy Massimo Cierro
Włochy Alessandro De Minicis
6:4, 6:2
Finalista 2. 10 lutego 1991 Mediolan Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Włochy Omar Camporese
Goran Ivanišević
4:6, 6:7
Finalista 3. 7 kwietnia 1991 Estoril Ceglana Holandia Tom Nijssen Holandia Paul Haarhuis
Holandia Mark Koevermans
3:6, 3:6
Zwycięzca 2. 11 sierpnia 1991 Praga Ceglana Czechosłowacja Vojtěch Flégl Belgia Libor Pimek
Czechosłowacja Daniel Vacek
6:4, 6:2
Zwycięzca 3. 6 października 1991 Tuluza Twarda (hala) Holandia Tom Nijssen Wielka Brytania Jeremy Bates
Stany Zjednoczone Kevin Curren
4:6, 6:3, 7:6
Zwycięzca 4. 20 października 1991 Lyon Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Stany Zjednoczone Steve DeVries
Australia David Macpherson
7:6, 6:3
Finalista 4. 27 października 1991 Sztokholm Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
5:7, 2:6
Zwycięzca 5. 23 lutego 1992 Stuttgart Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
6:3, 6:7, 6:3
Finalista 5. 12 lipca 1992 Gstaad Ceglana Czechosłowacja Petr Korda Holandia Hendrik Jan Davids
Belgia Libor Pimek
walkower
Zwycięzca 6. 4 października 1992 Bazylea Twarda (hala) Holandia Tom Nijssen Czechosłowacja Karel Nováček
Czechosłowacja David Rikl
6:3, 6:4
Finalista 6. 18 października 1992 Bolzano Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Szwecja Anders Järryd
Norwegia Bent-Ove Pedersen
5:7, 2:6
Finalista 7. 14 lutego 1993 Mediolan Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Australia Mark Kratzmann
Australia Wally Masur
6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca 7. 20 czerwca 1993 Halle Trawiasta Czechy Petr Korda Stany Zjednoczone Mike Bauer
Niemcy Marc-Kevin Goellner
7:6, 5:7, 6:3
Zwycięzca 8. 25 lipca 1993 Stuttgart Ceglana Holandia Tom Nijssen Południowa Afryka Gary Muller
Południowa Afryka Piet Norval
7:6, 6:3
Finalista 8. 7 listopada 1993 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:4, 5:7, 2:6
Zwycięzca 9. 23 sierpnia 1993 New Haven Ceglana Holandia Tom Nijssen Stany Zjednoczone Steve DeVries
Australia David Macpherson
6:3, 7:6
Zwycięzca 10. 9 stycznia 1994 Oʻahu Twarda Holandia Tom Nijssen Stany Zjednoczone Alex O’Brien
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:4, 6:4
Zwycięzca 11. 13 lutego 1994 Mediolan Dywanowa (hala) Holandia Tom Nijssen Holandia Hendrik Jan Davids
Południowa Afryka Piet Norval
4:6, 7:6, 7:6
Finalista 9. 26 lutego 1995 Stuttgart Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
2:6, 2:6
Zwycięzca 12. 23 kwietnia 1995 Nicea Ceglana Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Luke Jensen
Stany Zjednoczone David Wheaton
3:6, 7:6, 7:6
Zwycięzca 13. 21 maja 1995 Rzym Ceglana Czechy Daniel Vacek Szwecja Jan Apell
Szwecja Jonas Björkman
6:3, 6:4
Finalista 10. 23 lipca 1995 Waszyngton Twarda Czechy Petr Korda Francja Olivier Delaître
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:1, 3:6, 2:6
Zwycięzca 14. 27 sierpnia 1995 Long Island Twarda Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Scott Melville
5:7, 7:6, 7:6
Finalista 11. 17 września 1995 Bukareszt Ceglana Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Mark Keil
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
4:6, 6:7
Zwycięzca 15. 1 października 1995 Bazylea Twarda (hala) Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Mark Keil
Szwecja Peter Nyborg
3:6, 6:3, 6:3
Finalista 12. 29 października 1995 Essen Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
5:7, 4:6
Finalista 13. 10 marca 1996 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Hendrik Jan Davids Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka Marius Barnard
3:6, 7:5, 6:7
Finalista 14. 11 sierpnia 1996 Cincinnati Twarda Australia Sandon Stolle Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:3, 3:6, 4:6
Finalista 15. 18 sierpnia 1996 Indianapolis Twarda Czechy Petr Korda Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
6:7, 6:4, 4:6
Zwycięzca 16. 20 października 1996 Ostrawa Dywanowa (hala) Australia Sandon Stolle Słowacja Ján Krošlák
Słowacja Karol Kučera
7:6, 6:3
Finalista 16. 16 lutego 1997 Dubaj Twarda Australia Sandon Stolle Holandia Sander Groen
Chorwacja Goran Ivanišević
6:7, 3:6
Finalista 17. 23 lutego 1997 Antwerpia Twarda (hala) Australia Sandon Stolle Południowa Afryka David Adams
Francja Olivier Delaître
6:3, 1:6, 2:6
Finalista 18. 15 czerwca 1997 Londyn (Queen’s) Trawiasta Australia Sandon Stolle Australia Mark Philippoussis
Australia Patrick Rafter
2:6, 6:4, 5:7
Zwycięzca 17. 9 listopada 1997 Moskwa Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm Południowa Afryka David Adams
Francja Fabrice Santoro
6:4, 6:3
Zwycięzca 18. 8 marca 1998 Scottsdale Twarda Australia Michael Tebbutt Stany Zjednoczone Kent Kinnear
Stany Zjednoczone David Wheaton
4:6, 6:1, 7:6
Finalista 19. 12 lipca 1998 Gstaad Ceglana Argentyna Daniel Orsanic Brazylia Gustavo Kuerten
Brazylia Fernando Meligeni
4:6, 5:7
Zwycięzca 19. 11 września 1998 US Open, Nowy Jork Twarda Australia Sandon Stolle Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
4:6, 7:6, 6:2
Zwycięzca 20. 11 lipca 1999 Gstaad Ceglana Stany Zjednoczone Donald Johnson Macedonia Północna Ałeksandar Kitinow
Filipiny Eric Taino
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca 21. 25 czerwca 2000 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Martin Damm Holandia Paul Haarhuis
Australia Sandon Stolle
6:4, 6:7(5), 7:6(5)
Zwycięzca 22. 30 lipca 2000 Kitzbühel Ceglana Argentyna Pablo Albano Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Florent
6:3, 3:6, 6:3
Finalista 20. 24 czerwca 2001 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Martin Damm Holandia Paul Haarhuis
Holandia Sjeng Schalken
4:6, 4:6
Finalista 21. 13 stycznia 2002 Auckland Twarda Argentyna Martín García Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:7(5), 6:7(7)
Zwycięzca 23. 10 marca 2002 Delray Beach Twarda Czechy Martin Damm Południowa Afryka David Adams
Australia Ben Ellwood
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwycięzca 24. 12 maja 2002 Rzym Ceglana Czechy Martin Damm Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:5, 7:5
Zwycięzca 25. 23 czerwca 2002 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Martin Damm Holandia Paul Haarhuis
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
7:6(6), 6:7(6), 6:4
Zwycięzca 26. 5 stycznia 2003 Doha Twarda Czechy Martin Damm Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:4, 7:6(8)
Zwycięzca 27. 22 czerwca 2003 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Martin Damm Stany Zjednoczone Donald Johnson
Indie Leander Paes
7:5, 7:6(4)
Finalista 22. 15 czerwca 2003 Halle Trawiasta Czechy Martin Damm Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
3:6, 4:6
Zwycięzca 28. 27 lipca 2003 Kitzbühel Ceglana Czechy Martin Damm Austria Jürgen Melzer
Austria Alexander Peya
6:4, 6:4
Finalista 23. 25 sierpnia 2003 Long Island Twarda Czechy Martin Damm Południowa Afryka Robbie Koenig
Argentyna Martín Rodríguez
3:6, 6:7(4)
Zwycięzca 29. 11 stycznia 2004 Doha Twarda Czechy Martin Damm Stany Zjednoczone Andy Roddick
Austria Stefan Koubek
6:2, 6:4
Finalista 24. 29 lutego 2004 Marsylia Twarda (hala) Czechy Martin Damm Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
5:7, 3:6
Zwycięzca 30. 20 czerwca 2004 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Martin Damm Niemcy Lars Burgsmüller
Czechy Jan Vacek
6:3, 6:7(7), 6:3
Zwycięzca 31. 17 października 2004 Wiedeń Twarda (hala) Czechy Martin Damm Argentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
6:7(4), 6:4, 7:6(4)
Finalista 25. 20 lutego 2005 Rotterdam Twarda (hala) Czechy Pavel Vízner Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
4:6, 6:4, 3:6
Zwycięzca 32. 19 czerwca 2005 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Czechy Pavel Vízner Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Leoš Friedl
6:3, 6:4
Finalista 26. 28 maja 2006 Pörtschach Ceglana Austria Oliver Marach Australia Paul Hanley
Stany Zjednoczone Jim Thomas
3:6, 6:4, 5–10
Finalista 27. 30 lipca 2006 Kitzbühel Ceglana Austria Oliver Marach Niemcy Philipp Kohlschreiber
Austria Stefan Koubek
2:6, 3:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stolle, Suk capture men's doubles crown. sportsillustrated.cnn.com, 11 września 1998. [dostęp 2011-12-06]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]