Sandon Stolle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sandon Stolle
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1970
Sydney

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2004

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

50 (13 stycznia 1997)

Australian Open

2R (1992, 1994, 1996)

Roland Garros

2R (1997)

Wimbledon

3R (1992, 1996, 1997)

US Open

2R (1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

22

Najwyżej w rankingu

2 (5 marca 2001)

Australian Open

QF (2001)

Roland Garros

F (2000)

Wimbledon

F (2000)

US Open

W (1998)

Sandon Frederick Stolle (ur. 13 lipca 1970 w Sydney) – australijski tenisista, zwycięzca US Open 1998 w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Jest synem Freda Stolle, zwycięzcy dziewiętnastu turniejów wielkoszlemowych[1].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1991–2004.

W grze pojedynczej jego najlepszym wynikiem jest finał turnieju ATP World Tour w Nottingham z 1996 roku. Pojedynek finałowy przegrał z Janem Siemerinkiem 3:6, 6:7. Najwyższą pozycję w rankingu singlistów osiągnął w styczniu 1997 roku, 50. miejsce.

W grze podwójnej Stolle jest mistrzem US Open z roku 1998. W parze z Cyrilem Sukiem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. debel Todd WoodbridgeMark Woodforde oraz Mahesh BhupathiLeander Paes, a w finale pokonali Marka Knowlesa i Daniela Nestora 4:6, 7:6, 6:2. Ponadto jest finalistą US Open 1995 (grał w parze z Alexem O’Brienem), French Open 2000 (z Paulem Haarhuisem) oraz Wimbledonu 2000 (z Paulem Haarhuisem). Łącznie w rozgrywkach deblowych ATP World Tour Stolle wygrał 22 turnieje oraz 29 razy grał w finałach. Na początku marca 2001 roku był sklasyfikowany na 2. miejscu w indywidualnym zestawieniu deblistów.

W roku 1997 zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa. Najlepszym wynikiem Stolle'a z zespołem jest finał rozgrywek z roku 2000, kiedy to Australijczycy ulegli Hiszpanom 1:3. W barwach narodowych rozegrał 6 meczów, z których 2 wygrał.

W sezonie 1999 był w składzie zespołu, który wygrał Drużynowy Puchar Świata. W finale Australijczycy pokonali Szwecję 2:1.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 23 czerwca 1996 Nottingham Trawiasta Holandia Jan Siemerink 3:6, 6:7(0)

Gra podwójna (22–29)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 25 października 1992 Tajpej Dywanowa (hala) Australia John Fitzgerald Niemcy Patrick Baur
Christo Van Rensburg
7:6, 6:2
Zwycięzca 2. 16 stycznia 1993 Sydney Twarda Australia Jason Stoltenberg Stany Zjednoczone Luke Jensen
Stany Zjednoczone Murphy Jensen
6:3, 6:4
Finalista 1. 28 lutego 1993 Scottsdale Twarda Stany Zjednoczone Luke Jensen Stany Zjednoczone Mark Keil
Stany Zjednoczone Dave Randall
5:7, 4:6
Finalista 2. 18 kwietnia 1993 Hongkong Twarda Australia Jason Stoltenberg Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
1:6, 3:6
Zwycięzca 3. 16 stycznia 1994 Sydney Twarda Australia Darren Cahill Australia Mark Kratzmann
Australia Laurie Warder
6:1, 7:6
Finalista 3. 27 lutego 1994 Scottsdale Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Szwecja Jan Apell
Stany Zjednoczone Ken Flach
0:6, 4:6
Zwycięzca 4. 3 kwietnia 1994 Osaka Twarda Czechy Martin Damm David Adams
Rosja Andriej Olchowski
6:4, 6:4
Zwycięzca 5. 14 sierpnia 1994 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Południowa Afryka Wayne Ferreira
Australia Mark Kratzmann
6:7, 6:3, 6:2
Finalista 4. 12 lutego 1995 San Jose Twarda (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
6:3, 5:7, 0:6
Finalista 5. 14 maja 1995 Pinehurst Ceglana Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
2:6, 4:6
Finalista 6. 31 lipca 1995 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Brian MacPhie Rosja Jewgienij Kafielnikow
Rosja Andriej Olchowski
4:6, 4:6
Finalista 7. 9 września 1995 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 3:6
Finalista 8. 14 stycznia 1996 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Patrick McEnroe Południowa Afryka Ellis Ferreira
Holandia Jan Siemerink
7:5, 4:6, 1:6
Finalista 9. 14 kwietnia 1996 Nowe Delhi Twarda Zimbabwe Byron Black Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Nicklas Kulti
6:4, 4:6, 4:6
Finalista 10. 11 sierpnia 1996 Cincinnati Twarda Czechy Cyril Suk Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:3, 3:6, 4:6
Zwycięzca 6. 20 października 1996 Ostrawa Dywanowa (hala) Czechy Cyril Suk Słowacja Ján Krošlák
Słowacja Karol Kučera
7:6, 6:3
Finalista 11. 16 lutego 1997 Dubaj Twarda Czechy Cyril Suk Holandia Sander Groen
Chorwacja Goran Ivanišević
6:7, 3:6
Finalista 12. 23 lutego 1997 Antwerpia Twarda (hala) Czechy Cyril Suk Południowa Afryka David Adams
Francja Olivier Delaître
6:3, 1:6, 2:6
Finalista 13. 15 czerwca 1997 Londyn Trawiasta Czechy Cyril Suk Australia Mark Philippoussis
Australia Patrick Rafter
2:6, 6:4, 5:7
Zwycięzca 7. 12 lipca 1998 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Doug Flach Australia Scott Draper
Australia Jason Stoltenberg
6:2, 4:6, 7:6
Zwycięzca 8. 2 sierpnia 1998 Los Angeles Twarda Australia Patrick Rafter Czechy Jeff Tarango
Czechy Daniel Vacek
6:4, 6:4
Zwycięzca 9. 11 września 1998 US Open, Nowy Jork Twarda Czechy Cyril Suk Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
4:6, 7:6, 6:2
Zwycięzca 10. 14 lutego 1999 Dubaj Twarda Zimbabwe Wayne Black Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
4:6, 6:1, 6:4
Finalista 14. 7 marca 1999 Scottsdale Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
4:6, 7:6(4), 3:6
Zwycięzca 11. 14 marca 1999 Indian Wells Twarda Zimbabwe Wayne Black Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:6(4), 6:3
Zwycięzca 12. 28 marca 1999 Miami Twarda Zimbabwe Wayne Black Niemcy Boris Becker
Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill
6:1, 6:1
Zwycięzca 13. 17 października 1999 Wiedeń Twarda (hala) Niemcy David Prinosil Południowa Afryka Piet Norval
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:3, 6:4
Finalista 15. 24 października 1999 Lyon Dywanowa (hala) Południowa Afryka Wayne Ferreira Południowa Afryka Piet Norval
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:4, 6:7(5), 6:7(4)
Finalista 16. 10 stycznia 2000 Adelaide Twarda Australia Lleyton Hewitt Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
4:6, 2:6
Finalista 17. 16 stycznia 2000 Sydney Twarda Australia Lleyton Hewitt Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
5:7, 4:6
Finalista 18. 26 marca 2000 Indian Wells Twarda Holandia Paul Haarhuis Stany Zjednoczone Alex O’Brien
Stany Zjednoczone Jared Palmer
4:6, 6:7(5)
Finalista 19. 23 kwietnia 2000 Monte Carlo Ceglana Holandia Paul Haarhuis Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
3:6, 6:2, 1:6
Finalista 20. 30 kwietnia 2000 Barcelona Open Ceglana Holandia Paul Haarhuis Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
2:6, 7:6(2), 6:7(5)
Finalista 21. 21 maja 2000 Hamburg Ceglana Australia Wayne Arthurs Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:6(4), 4:6, 3:6
Finalista 22. 10 czerwca 2000 French Open, Paryż Ceglana Holandia Paul Haarhuis Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7(7), 4:6
Finalista 23. 25 czerwca 2000 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Paul Haarhuis Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 7:6(5), 6:7(5)
Finalista 24. 8 lipca 2000 Wimbledon, Londyn Trawiasta Holandia Paul Haarhuis Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca 14. 30 lipca 2000 Los Angeles Twarda Australia Paul Kilderry Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill
Stany Zjednoczone Scott Humphries
walkower
Zwycięzca 15. 20 sierpnia 2000 Indianapolis Twarda Australia Lleyton Hewitt Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca 16. 12 listopada 2000 Lyon Dywanowa (hala) Holandia Paul Haarhuis Chorwacja Ivan Ljubičić
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:1, 6:7, 7:6
Zwycięzca 17. 14 stycznia 2001 Sydney Twarda Kanada Daniel Nestor Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
2:6, 7:6(4), 7:6(5)
Zwycięzca 18. 4 marca 2001 Dubaj Twarda Australia Joshua Eagle Kanada Daniel Nestor
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
6:4, 6:4
Finalista 25. 13 maja 2001 Rzym Ceglana Kanada Daniel Nestor Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
4:6, 6:7(6)
Finalista 26. 20 maja 2001 Hamburg Ceglana Kanada Daniel Nestor Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:7(2), 6:3, 3:6
Zwycięzca 19. 17 czerwca 2001 Halle Trawiasta Kanada Daniel Nestor Białoruś Maks Mirny
Australia Patrick Rafter
6:4, 6:7(5), 6:1
Zwycięzca 20. 7 października 2001 Moskwa Dywanowa (hala) Białoruś Maks Mirny Indie Mahesh Bhupathi
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:3, 6:0
Zwycięzca 21. 21 października 2001 Stuttgart Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
7:6, 7:6(4)
Finalista 27. 13 stycznia 2002 Sydney Twarda Australia Joshua Eagle Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Jared Palmer
4:6, 4:6
Finalista 28. 3 marca 2002 Dubaj Twarda Australia Joshua Eagle Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:3, 3:6, 11–13
Finalista 29. 6 października 2002 Moskwa Dywanowa (hala) Australia Joshua Eagle Szwajcaria Roger Federer
Białoruś Maks Mirny
4:6, 6:7(0)
Zwycięzca 22. 13 października 2002 Wiedeń Twarda (hala) Australia Joshua Eagle Czechy Jiří Novák
Czechy Radek Štěpánek
6:4, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sandon Stolle [online], Tennis Australia [dostęp 2018-06-24] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]