Sandy Mayer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sandy Mayer

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	5 kwietnia 1952 Nowy Jork
Wzrost	178 cm
Gra	praworęczny
Status profesjonalny	1972
Zakończenie kariery	1986
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	11
Najwyżej w rankingu	7 (26 kwietnia 1982)
Australian Open	2R (1980)
Roland Garros	3R (1979)
Wimbledon	SF (1973)
US Open	4R (1972)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	24
Najwyżej w rankingu	3 (28 stycznia 1985)
Australian Open	QF (1980)
Roland Garros	W (1979)
Wimbledon	W (1975)
US Open	3R (1983, 1984)

Sandy Mayer (ur. 5 kwietnia 1952 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu 1975 i French Open 1979 w grze podwójnej.

Jego młodszy brat, Gene Mayer, również był tenisistą.

Zawodowym tenisistą Mayer był w latach 1972–1986. W tym czasie wygrał jedenaście turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i osiągnął dwanaście finałów. W grze podwójnej triumfował w dwudziestu czterech imprezach ATP World Tour, w tym na Wimbledonie 1975 i French Open 1979. Dodatkowo awansował do piętnastu finałów.

W rankingu gry pojedynczej Mayer najwyżej był na 7. miejscu (26 kwietnia 1982), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (28 stycznia 1985).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	5 lipca 1975	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Vitas Gerulaitis	Colin Dowdeswell Allan Stone	7:5, 8:6, 6:4
Zwycięzca	2.	10 czerwca 1979	French Open, Paryż	Ceglana	Gene Mayer	Ross Case Phil Dent	6:4, 6:4, 6:4

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-03-02]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-03-02]  (ang.).