Brian Gottfried – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brian Gottfried

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1952 Baltimore
Wzrost	183 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1972
Zakończenie kariery	1984
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	25
Najwyżej w rankingu	3 (19 czerwca 1977)
Australian Open	3R (1980)
Roland Garros	F (1977)
Wimbledon	SF (1980)
US Open	QF (1977, 1978)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	54
Najwyżej w rankingu	2 (12 grudnia 1976)
Australian Open	QF (1980)
Roland Garros	W (1975, 1977)
Wimbledon	W (1976)
US Open	F (1977)

Brian Gottfried (ur. 27 stycznia 1952 w Baltimore) – amerykański tenisista, zwycięzca French Open 1975 i 1977 oraz US Open 1976 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa 1978 i 1982.

Zawodowym tenisistą Gottfried był w latach 1972–1984. W tym czasie zdobył dwadzieścia pięć tytułów singlowych i pięćdziesiąt cztery deblowe o randze ATP World Tour. Osiągnął także dwadzieścia sześć finałów w grze pojedynczej i czterdzieści jeden w grze podwójnej. Startując w zawodach Wielkiego Szlema najdalej w singlu doszedł do finału French Open 1977, ponosząc porażkę w spotkaniu o tytuł z Guillermem Vilasem. Na tym samym turnieju wygrał zawody deblowe partnerując Raúlowi Ramírezowi. Wspólnie z Ramírezem wygrał French Open 1975 i Wimbledon 1976 oraz przegrał cztery wielkoszlemowe finały. W latach 1974 i 1975 para Gottfried–Ramírez otrzymała nagrodę ATP Doubles Team of the Year^[1]. W 1976 został wyróżniony za największy postęp w sezonie (Most Improved Player of the Year) i awans na pozycję wicelidera rankingu ATP w deblu^[1]. W ostatnim roku swojej kariery wygrał nagrodę sportowca roku (Sportsmanship Award)^[1]. W kwietniu 1977 magazyn Newsweek nawał Gottfrieda „aktualnie najlepszym tenisistą świata”^[2].

W latach 1976–1982 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, zdobywając z zespołem dwukrotnie trofeum, podczas edycji 1978 i 1982. Zagrał przez ten czas w czternastu meczach, w siedmiu triumfując.

W rankingu gry pojedynczej Gottfried najwyżej był na 3. miejscu (19 czerwca 1977), a w klasyfikacji gry podwójnej na 2. pozycji (12 grudnia 1976).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	5 czerwca 1977	French Open, Paryż	Ceglana	Guillermo Vilas	0:6, 3:6, 0:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	15 czerwca 1975	French Open, Paryż	Ceglana	Raúl Ramírez	John Alexander Phil Dent	6:2, 2:6, 6:2, 6:4
Finalista	1.	14 czerwca 1976	French Open, Paryż	Ceglana	Raúl Ramírez	Fred McNair Sherwood Stewart	6:7, 3:6, 1:6
Zwycięzca	2.	15 czerwca 1975	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Raúl Ramírez	Ross Case Geoff Masters	3:6, 6:3, 8:6, 2:6, 7:5
Zwycięzca	3.	5 czerwca 1977	French Open, Paryż	Ceglana	Raúl Ramírez	Wojciech Fibak Jan Kodeš	7:6, 4:6, 6:3, 6:4
Finalista	2.	11 września 1977	US Open, Forest Hills	Ceglana	Raúl Ramírez	Bob Hewitt Frew McMillan	4:6, 0:6
Finalista	3.	7 lipca 1979	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Raúl Ramírez	Peter Fleming John McEnroe	6:4, 4:6, 2:6, 2:6
Finalista	4.	8 czerwca 1980	French Open, Paryż	Ceglana	Raúl Ramírez	Victor Amaya Hank Pfister	6:1, 4:6, 4:6, 3:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-02-27]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-02-27]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-02-27]  (ang.).