Rodney Heath – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rodney Heath

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1884 Melbourne
Data i miejsce śmierci	26 października 1936 Melbourne
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Gra pojedyncza
Australian Open	W (1905, 1910)
Roland Garros	1R (1925)
Wimbledon	QF (1911)
Gra podwójna
Australian Open	W (1906, 1911)
Wimbledon	F (1919)

Wilfrid Rodney Heath (ur. 15 czerwca 1884 w Melbourne, zm. 26 października 1936^[1] tamże) – australijski tenisista.

W czasie I wojny światowej służył w lotnictwie.

Praworęczny tenisista, znany był z dobrej gry wolejowej i solidnego forhendu.

Rodney wygrał dwa razy Australasian Championships (obecnie Australian Open). Po raz pierwszy dokonał tego w 1905 roku, w edycji inauguracyjnej z udziałem 17 tenisistów. Pokonał wówczas w półfinale Randolpha Lycetta, a w finale Alberta Curtisa. Pięć lat później znów zwyciężył, w finale z Horace’em Rice’em.

W 1906 i 1911 Rodney wygrał ponadto Australasian Championships w grze podwójnej. Jego partnerami byli Anthony Wilding (1906) i Randolph Lycett (1911). W 1910 roku w parze z Johnem L. Odea oraz w 1914 roku wspólnie z Arthurem O’Harą Woodem przegrywał w finałach gry podwójnej.

W 1919 roku stworzył ponownie parę deblową z Lycettem i wystąpił na Wimbledonie, dopiero w finale gry podwójnej, ulegając Ronaldowi Thomasowi i Patowi O’Harze Woodowi.

W latach 1911–1912 występował w reprezentacji Australazji w Pucharze Davisa i przyczynił się do zdobycia trofeum w 1911 roku (faktycznie mecz o Puchar rozegrano w pierwszych dniach stycznia 1912 roku). Reprezentanci Australazji przystępowali w sezonie 1911 do rozgrywek o Puchar Davisa jako obrońcy tytułu (Puchar zdobyli w 1909, w 1910 rozgrywek nie przeprowadzono) i zgodnie z ówczesnym regulaminem od razu spotykali się w finale z wyłonionym pretendentem; w tym przypadku okazała się nim ekipa Stanów Zjednoczonych, z singlistami Williamem Larnedem i Bealsem Wrightem oraz deblem Wright–Maurice McLoughlin. Australazja obroniła Puchar, swój punkt singlowy zdobył także Heath pokonując Larneda w czterech setach. W rozgrywkach o Puchar Davisa w 1912 roku (tym razem finał rozegrano już w listopadzie w Melbourne) broniących tytułu reprezentantów Australazji pokonali Brytyjczycy, a Heath uległ zarówno Charlesowi Dixonowi, jak i Jamesowi Parkerowi.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1905	Australasian Championships, Melbourne	Trawiasta	Albert Curtis	4:6, 6:3, 6:4, 6:4
Zwycięzca	2.	1910	Australasian Championships, Adelaide	Trawiasta	Horace Rice	6:4, 6:3, 6:2

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1906	Australasian Championships, Christchurch	Trawiasta	Anthony Wilding	Cecil Cleve Cox Harry Parker	6:2, 6:4, 6:2
Finalista	1.	1910	Australasian Championships, Adelaide	Trawiasta	John L. Odea	Ashley Campbell Horace Rice	3:6, 3:6, 2:6
Zwycięzca	2.	1911	Australasian Championships, Melbourne	Trawiasta	Randolph Lycett	John Addison Norman Brookes	6:2, 7:5, 6:0
Finalista	2.	1914	Australasian Championships, Melbourne	Trawiasta	Arthur O’Hara Wood	Ashley Campbell Gerald Patterson	5:7, 6:3, 3:6, 3:6
Finalista	3.	1919	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Randolph Lycett	Pat O’Hara Wood Ronald Thomas	4:6, 2:6, 6:4, 2:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Bud Collins, Tennis encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997