Mariusz Skibniewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mariusz Skibniewski SJ
Dominik Skibniewski
ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1881
Balice k. Przemyśla

Data i miejsce śmierci

27 września 1939
Przyłbice

Miejsce pochówku

Przyłbice

Profesor Papieskiego Instytutu Wschodniego w Rzymie
Okres sprawowania

od 1935 do 1939

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Jezuici

Śluby zakonne

1907

Prezbiterat

1906

Dominik Mariusz Skibniewski herbu Ślepowron, używane imię Mariusz, (ur. 20 kwietnia 1881 w m. Balice k. Mościsk, zm. 27 września 1939 w m. Przyłbice) – ksiądz, jezuita, historyk Kościoła, profesor Papieskiego Instytutu Wschodniego w Rzymie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Bronisława i Olgi z Dzieduszyckich. Brat Aleksandra i Stefana Leona. W 1900 ukończył prywatne Gimnazjum w Chyrowie, a następnie udał się do Rzymu, gdzie w Collegium Germanicum Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego ukończył filozofię i teologię. Doktorat filozofii otrzymał w 1903, a teologii w 1907. W 1906 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Do zakonu jezuitów wstąpił w 1907.

Wykładał historię Kościoła m.in. na uczelniach w Lublinie i w Krakowie. W 1935 udał się do Rzymu i wykładał tam historię kościoła w Papieskim Instytucie Wschodnim (Instituto Orientale). Był autorem publikacji naukowych z zakresu historii i hostoriografii Kościoła.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się przypadkowo w dworze rodziny Szeptyckich w Przyłbicach koło Lwowa, gdzie po wkroczeniu Armii Czerwonej został wraz z właścicielami dworu rozstrzelany przez NKWD 28 września 1939.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]