Stefan Leon Skibniewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Leon Skibniewski
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1878
Dunajowce

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1942
Lwów

Miejsce pochówku

Cmentarz Janowski we Lwowie

Wikariusz generalny archidiecezji Korfu
Okres sprawowania

od 1907 do 1908

Protonotariusz apostolski
Okres sprawowania

od 1908 do 1942

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1901

Stefan Leon Skibniewski (ur. 9 czerwca 1878 w Dunajowcach, zm. 5 stycznia 1942 we Lwowie) – ksiądz katolicki, wikariusz generalny archidiecezji Korfu w Grecji, protonotariusz apostolski, profesor filozofii chrześcijańskiej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, autor monografii książkowych z dziedziny historii Kościoła, teologii i filozofii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem Bronisława i Olgi z hr. Dzieduszyckich, a bratem Aleksandra i Mariusza. Uczęszczał do Akademii Terezjańskiej w Wiedniu, gdzie w 1897 zdał maturę. Poświęciwszy się stanowi duchownemu nauki wyższe pobierał na fakultecie teologicznym Uniwersytetu w Innsbrucku. Po wyświęceniu na kapłana (w Wiedniu w 1901) przyjęty został w Rzymie na Uniwersytet Gregoriański i Accademia dei Nobili Ecclesiastici. Po uzyskaniu doktoratu z prawa kanonicznego tamże, a później doktoratu teologii w Austrii, mianowany został w czerwcu 1904 przez Leona XIII szambelanem papieskim i delegowany na dwór arcyksięcia Karola Stefana Habsburga w Żywcu jako kapelan, a po trzyletnim tam pobycie przeniesiony na stanowisko generalnego wikariusza archidiecezji korcyrejskiej (Korfu) i kanonika diecezji zakyntejskiej (Zante) na Wyspach Jońskich. W 1908 zrzekł się tych urzędów z powodu choroby i został mianowany generalnym wikariuszem i protonotariuszem apostolskim. Wrócił do Polski, lecz ze względu na stan zdrowia nie mógł pełnić prawie żadnych obowiązków strukturach Kościoła. Zamieszkał w majątku Hliboka na Bukowinie u swego brata Aleksandra. W październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu teologii chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (wraz z przeniesieniem habilitacji z Uniwersytetu Jagiellońskiego)[1]. Od 1936 kierował tamtejszą Katedrą Filozofii Chrześcijańskiej[2]. Jako zastępca profesor UJK został mianowany profesorem nadzwyczajnym teologii chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym UJK z dniem 10 września 1938[3]. Po wybuchu II wojny światowej 1939 wykładał nadal filozofię i teologię moralną na tajnym UJK podczas okupacji sowieckiej[4].

Był autorem szeregu monografii książkowych w j. niemieckim z dziedziny historii Kościoła, teologii i filozofii (m.in. wydanych w Paderborn w Niemczech Geschichte des Roemisches Katechismus, Theologie der Mechanik, Kausalitaet). Znany też w literaturze naukowej jako Stefan Leo Ritter Corvin von Skibniewski.

Zmarł 5 stycznia 1942 i został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 245 z 24 października 1936. 
  2. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 39. ISBN 978-83-7188-964-6.
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 455, 5 listopada 1938. 
  4. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 89. ISBN 978-83-7188-964-6.
  5. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 141, 144. ISBN 978-83-7188-964-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]