Mennica w Mitawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mennica w Mitawie – lenna, kurlandzka mennica książęca w mieście o tej samej nazwie, w której bito za^[1]:

• Gotharda Kettlera:
  • dwudenary (1578–1579),
  • szelągi (1575–1577),
  • talary (1575, 1576),
• Fryderyka Wilhelma Kettlera:
  • szelągi (1596, 1600–1602, 1604–1607, 1610–1611),
  • trojaki (1596–1600, 1604, 1606),
• Jakuba Kettlera:
  • szelągi (1646, 1662, bez daty),
  • talary (1644–1646),
  • dukaty (1644–1646),
• Fryderyka Kazimierza Kettlera (sygnowane inicjałami GAH od micmistrza Gustawa Adolfa Hillego):
  • szelągi (bez daty, 1696),
  • półtoraki (1687, 1689–1690, 1695–1696),
  • szóstaki (1694),
  • orty (1694),
  • dukaty (1698),
• Karola Krystiana Wettyna (sygnowane inicjałami CHS od zarządcy Konrada Henryka Schwerdtnera):
  • szelągi (1762),
  • grosze (1762),
  • szóstaki (1762),
• Ernesta Jana Birona (sygnowane inicjałami ICS od mincerza Justusa Karola Schrödera, IFS od zarządcy Jana Fryderyka Schmickerta i G od rytownika Grafensteina):
  • szelągi (1764),
  • grosze (1763–1764),
  • trojaki (1764–1765),
  • szóstaki (1763–1764),
  • orty (1764),
  • dukaty (1764),
• Piotra Birona:
  • talary (1780),
  • dukaty (1780).

• monety lenne kurlandzkie