Michał Karalus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Roman Karalus

Data i miejsce urodzenia	20 września 1952 Świątniki koło Poznania, PRL
Zawód, zajęcie	polityk, kulturoznawca
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Partia	ZSL, PSL „Odrodzenie”, PSL
Rodzice	Karol Karalus i Helena
Małżeństwo	Hanna (od 1980)
Dzieci	Marta, Andrzej, Adam
Krewni i powinowaci	Sylwester Karalus (stryj)[1] prof. Sławomir Kuszczak (zięć)[2] sześcioro rodzeństwa
Odznaczenia

Michał Roman Karalus^[3] (ur. 20 września 1952 w Świątnikach) – polski polityk i kulturoznawca, starosta pleszewski (2002-2014).

Urodził się 20 września 1952 w Świątnikach koło Poznania jako pierworodny syn Karola i Heleny Karalusów. Skończył szkołę podstawową, która mieściła się w Pałacu Raczyńskich w Rogalinie. Następnie uczył się w technikum budowlanym (jego nauczycielem był m.in. Milan Kwiatkowski (1938–1999) – kierownik literacki Teatru Nowego w Poznaniu). Po maturze przez dwa lata studiował polonistykę. Przeniósł się na kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które ukończył zdobywając tytuł magistra kulturoznawstwa. W czasie studiów był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich i Związku Młodzieży Wiejskiej Wici^[4]. Przeprowadził się do Elbląga, a następnie do Borku, gdzie został kierownikiem Domu Kultury. Jednocześnie publikował artykuły w „Tygodniku Ludowym”. W Borku założył ZMW Wici i zapisał się do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Został kierownikiem pracowni etnograficzno-historycznej w Gołuchowie. Poznał działaczy ZSL-u: Wiktora Grodzkiego i Andrzeja Grzyba. Był szefem Rady Programowej Kaliskiego Uniwersytetu Chłopskiego prowadzonego przez Związek Młodzieży Wiejskiej. 2 grudnia 1988 został kierownikiem Zespołu Pałacowo-Parkowego w Dobrzycy jako oddziału Muzeum Narodowego w Poznaniu. Napisał Chłopak ze Strzyżewa: młodość Stanisława Mikołajczyka 1901–1930 (Pleszew, 1993)^[5]. W latach 1999–2002 był wicestarostą pleszewskim z ramienia PSL-u. W 2002 został starostą pleszewskim i na tym stanowisku pozostał do 2014. W styczniu 2006 został zastępcą członka Komitetu Regionów (wyznaczony przez Związek Powiatów Polskich)^[6]. Otrzymał tytuł Europejczyka Roku 2010^[7]. Organizował zbiórkę darów dla rewolucji na Ukrainie (zwanej Euromajdanem)^[8].

Na początku listopada 2009 roku w Biuletynie Informacji Publicznej IPN opublikowano informację o zarejestrowaniu go przez Służbę Bezpieczeństwa w 1987 jako tajnego współpracownika (TW Konrad). Po nagłośnieniu sprawy przez „Głos Wielkopolski” (10–11 listopada 2009) i „Ziemię Kaliską” (13 listopada 2009) 16 listopada wydał oświadczenie w którym zdecydowanie zaprzeczył współpracy z SB^[9]. W powiadomieniu datowanym na 31 grudnia 2011 prokurator Oddziałowego Biura Lustracyjnego IPN w Łodzi, Jarosław Chrzęst poinformował podejrzanego o wyniku przeprowadzonego śledztwa, które nie dostarczyło podstaw do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania lustracyjnego w związku z treścią złożonego przez Pana oświadczenia lustracyjnego^[10].

• Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Wincentego Witosa
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla województwa wielkopolskiego”
• Złota Odznaka Związku Młodzieży Wiejskiej
• Złota Odznaka „Zasłużony Działacz LOK”
• Odznaka Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
• Odznaka Polskiego Związku Pszczelarskiego

Od 1980 żonaty z Hanną (nauczycielką języka polskiego). Mają troje dzieci: Martę (ur. 1980; historyk sztuki; pracuje w Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie), Andrzeja (wykłada filozofię na Politechnice Gdańskiej) i Adama (pracuje w Polsacie w Toruniu).

Pasjonat pszczelarstwa, literatury pięknej i turystyki kajakowej^[4].

• Michał Karalus: Osobistości 25-lecia – To przecież nasz starosta!, naszemiasto.pl [dostęp z dnia: 2015-06-27]