Michał Kossakowski (1733–1798) – Wikipedia, wolna encyklopedia
portret pędzla nieznanego malarza z XVIII wieku | |
Ślepowron | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 1798 |
Ojciec | |
Żona | Barbara z Zyberków primo voto Tyzenhausowa |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
Michał Korwin-Kossakowski, herbu Ślepowron (ur. 23 lipca 1733 w Królewcu, zm. 18 stycznia 1798 w Wojtkuszkach) – wojewoda witebski i brasławski, pisarz skarbowy litewski, podstoli kowieński, w 1784 roku odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler Orderu Świętego Stanisława[1], marszałek sądów kapturowych powiatu kowieńskiego w 1764 roku.
Pochodził ze znanego litewskiego rodu, syn stolnika żmudzkiego Dominika (zm. 1743). Jego braćmi byli biskup inflancki Józef, hetman Szymon oraz kasztelan inflancki Antoni.
W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu kowieńskiego[2]. W 1781 uzyskał nominację na kasztelana witebskiego, w 1787 został wojewodą witebskim. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[3]. Występował jako przeciwnik Konstytucji Trzeciego Maja. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[4]. W 1792 roku wybrany został konsyliarzem z Senatu konfederacji generalnej litewskiej w konfederacji targowickiej[5], delegowany do sądów ultimae instantiae[6] i do Komisji Skarbowej Wielkiego Księstwa Litewskiego[7]. W 1794 objął nowo utworzony urząd wojewody brasławskiego, został też desygnowany na marszałka Trybunału Litewskiego; tego ostatniego urzędu nie objął z powodu wybuchu insurekcji kościuszkowskiej.
Został pochowany w kościele pod wezwaniem Zbawiciela w Wojtkuszkach; był fundatorem tego kościoła. Jego synem (z małżeństwa z Barbarą z Zyberków, I voto Tyzenhausową, zmarłą w 1811) był Józef Dominik (1771–1840), zięć Szczęsnego Potockiego i pułkownik WP.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999, s. 75, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 231.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 57.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 309.
- ↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792–1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 271.
- ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 64 + dod., s. 586.
- ↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 129.
- ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 63, s. 580.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968–1969 (artykuł Edmunda Rabowicza)