Michał Kubisztal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Kubisztal
Ilustracja
Michał Kubisztal w 2010
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1980
Tarnów

Wzrost

194 cm[1]

Pozycja

lewy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

SPR Orzeł Przeworsk

Numer w klubie

13 [potrzebny przypis]

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2003 Śląsk Wrocław
2003–2007 Zagłębie Lubin
2007–2011 Füchse Berlin
2011–2013 Wisła Płock
2013–2015 Górnik Zabrze
2015–2017 Azoty-Puławy
2017–2018 SPR Tarnów
2018–2021 Czuwaj Przemyśl
2021– SPR Orzeł Przeworsk
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2014  Polska

Michał Kubisztal (ur. 23 marca 1980 w Tarnowie[1]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający. Czterokrotny król strzelców polskiej ekstraklasy. Od sezonu 2021/22 zawodnik SPR Orzeł Przeworsk.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Występował w Pałacu Tarnów i Unii Tarnów. Następnie był zawodnikiem Śląska Wrocław[1]. W latach 2003–2007 reprezentował barwy Zagłębia Lubin, z którym w sezonie 2006/2007 wywalczył mistrzostwo Polski. Będąc graczem lubińskiego klubu trzykrotnie został królem strzelców Ekstraklasy – w sezonach: 2003/2004 (223 bramki), 2004/2005 (188 bramek) i 2006/2007 (222 bramki)[2]. W sezonie 2007/2008 w barwach Zagłębia rzucił 37 bramek w Lidze Mistrzów[3].

Od listopada 2007 do czerwca 2011 występował w Füchse Berlin, rozgrywając w Bundeslidze 108 meczów i rzucając 424 gole[4]. Przez następne dwa lata był graczem Wisły Płock, w barwach której zdobył w sezonie 2011/2012 50 bramek w Lidze Mistrzów, natomiast w sezonie 2012/2013 rzucił 28 goli w Pucharze EHF[3]. W latach 2013–2015 występował w Górniku Zabrze, zostając w sezonie 2013/2014 królem strzelców Superligi (194 bramki)[5]. W 2015 przeszedł do Azotów-Puławy[6], w których występował do 2017.

W maju 2016, w meczu Azotów-Puławy z MMTS-em Kwidzyn (31:22), zdobył swoją dwutysięczną bramkę w polskiej ekstraklasie. Stał się tym samym czwartym zawodnikiem w XXI w., który przekroczył granicę 2 tys. goli w najwyższej klasie rozgrywkowej (po Robercie Nowakowskim, Piotrze Obrusiewiczu i Mariuszu Jurasiku)[4].

W 1999 uczestniczył w mistrzostwach Europy juniorów w Portugalii, podczas których zdobył 29 bramek[7]. W 2000 wystąpił w młodzieżowych mistrzostwach Europy w Grecji, w których rzucił 16 goli[8]. W reprezentacji Polski seniorów zadebiutował 21 grudnia 2002 w meczu z Czechami (33:33)[9]. W 2003 wziął udział w mistrzostwach świata w Portugalii, natomiast w 2013 w mistrzostwach świata w Hiszpanii (zdobył 18 bramek[10]). W 2014 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Danii, po których zakończył grę w kadrze[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty ze szczypiornistką Sabiną Kubisztal. Jego bracia – Mariusz, Dariusz i Maciej – również zostali piłkarzami ręcznymi[12].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Zagłębie Lubin
Indywidualne
  • Król strzelców Ekstraklasy/Superligi:
    • 2003/2004 (223 bramki; Zagłębie Lubin)
    • 2004/2005 (188 bramek; Zagłębie Lubin)
    • 2006/2007 (222 bramki; Zagłębie Lubin)[2]
    • 2013/2014 (194 bramki; Górnik Zabrze)[5]
  • 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2011/2012 (157 bramek; Wisła Płock)[13]
  • 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy:
    • 2001/2002 (188 bramek; Śląsk Wrocław)[14]
    • 2005/2006 (170 bramek; Zagłębie Lubin)[15]
  • 5. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Challenge Cup: 2006/2007 (62 bramki; Zagłębie Lubin)[16]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Profil na stronie Azotów-Puławy. azoty-pulawy.pl. [dostęp 2016-01-04].
  2. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – 2003/2004. zprp.pl. [dostęp 2016-01-03]. Klasyfikacja strzelców – 2004/2005. zprp.pl. [dostęp 2016-01-03]. Klasyfikacja strzelców – 2006/2007. zprp.pl. [dostęp 2016-01-03].
  3. ↑ a b Profil na stronie EHF. eurohandball.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)]. (ang.).
  4. ↑ a b Wojciech Osiński: Jubileusz supersnajpera. Kubisztal rzucił już dwa tysiące goli. przegladsportowy.pl, 28 maja 2014. [dostęp 2016-11-07].
  5. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – 2013/2014. zprp.pl. [dostęp 2016-01-03].
  6. ↑ Robert Bilski: Oficjalnie: Orzechowski, Kubisztal i Kuchczyński w Azotach Puławy. sportowefakty.wp.pl, 19 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-04].
  7. ↑ Raport z mistrzostw świata juniorów w Portugalii 1999. eurohandball.com. [dostęp 2017-03-08]. (ang.).
  8. ↑ Raport z młodzieżowych mistrzostw Europy w Grecji 2000. eurohandball.com. [dostęp 2017-03-08]. (ang.). W dokumencie błędny zapis nazwiska (Kybiszial)
  9. ↑ Reprezentacja Polski. przegladsportowy.pl, 27 grudnia 2012. [dostęp 2017-03-08].
  10. ↑ Raport z mistrzostw świata w Hiszpanii 2013. ihf.info. [dostęp 2017-03-08]. (ang.).
  11. ↑ Jerzy Filipiuk: Michał Kubisztal: Zrezygnowałem z gry w kadrze. Czas już na młodych. gazetakrakowska.pl, 29 stycznia 2014. [dostęp 2016-01-04].
  12. ↑ Jakub Szczęsny: Rodzina piłki ręcznej. sportowefakty.wp.pl, 16 grudnia 2011. [dostęp 2016-01-04].
  13. ↑ Klasyfikacja strzelców – 2011/2012. zprp.pl. [dostęp 2017-03-08].
  14. ↑ Klasyfikacja strzelców – 2001/2002. zprp.pl. [dostęp 2017-03-08].
  15. ↑ Klasyfikacja strzelców – 2005/2006. zprp.pl. [dostęp 2017-03-08].
  16. ↑ 2006/07 Men's Challenge Cup – top scorers. eurohandball.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)]. (ang.).
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2003

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2013

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2014

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Kubisztal&oldid=72957545”