Michał Wilczyński (geolog) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Wilczyński
Data urodzenia

1948

Zawód, zajęcie

geolog, ekolog, urzędnik państwowy

Stanowisko

wiceminister środowiska, Główny Geolog Kraju (1991–1994)

Michał Stefan Wilczyński (ur. 1948[1]) – polski geolog, urzędnik państwowy i działacz ekologiczny, doktor nauk przyrodniczych, w latach 1991–1994 podsekretarz stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Główny Geolog Kraju.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu geolog, ukończył wyższe studia i obronił doktorat z nauk przyrodniczych. Do 1990 pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie opozycyjno-solidarnościowej w podzespole ds. ekologii[2]. Następnie zatrudniony w Ministerstwie Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa jako kierownik departamentu i doradca ministra ds. kodyfikacji prawa geologicznego i górniczego oraz organizacji Biura Koncesji Geologicznych[3]. Od 7 października 1991 do 30 listopada 1994 pełnił funkcję podsekretarza stanu w tym resorcie oraz Głównego Geologa Kraju, odpowiadając m.in. za gospodarkę zasobami naturalnymi i współpracę zagraniczną[4]. W latach 1995–2004 zasiadał w zarządzie EkoFunduszu, będąc m.in. jego wiceprezesem[5].

Od 2004 występuje jako niezależny konsultant, został m.in. ekspertem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6] oraz Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, a także członkiem rady programowej Fundacji Rozwój Tak – Odkrywki Nie. Działał także jako doradca w kwestiach paliw i źródeł energii odnawialnej, w tym przy programach inwestycyjnych na Ukrainie i w Kirgistanie realizowanych przez OECD i Bank Światowy. Publikował artykuły i ekspertyzy dotyczące m.in. surowców energetycznych i polityki gospodarowania surowcami mineralnymi, m.in. raporty Zmierzch węgla kamiennego w Polsce (2013)[7], Węgiel. Już po zmierzchu… (2015)[8] i Kopalne źródła energii (2017)[9][4][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Stefan Wilczyński. infoveriti.pl. [dostęp 2020-03-29].
  2. Zespoły i podzespoły. okragly-stol.pl. [dostęp 2020-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-23)].
  3. a b Michał Wilczyński: Jaki węgiel dla Elektrowni Bełchatów?. Warszawa: Fundacja ClientEarth Prawnicy dla Ziemi, 2019, s. 4. ISBN 978-83-953040-1-9.
  4. a b Zmierzch węgla kamiennego w Polsce i co dalej?. eko.org.pl, 1 sierpnia 2013. [dostęp 2020-03-29].
  5. O nas. oweglu.pl. [dostęp 2020-03-29].
  6. Wilczyński Michał. zielonewiadomosci.pl. [dostęp 2020-03-29].
  7. Zmierzch węgla kamiennego w Polsce, Warszawa: Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju, 2013, ISBN 978-83-89495-96-9, OCLC 860584296 [dostęp 2020-10-07].
  8. Michał Wilczyński, Węgiel. Już po zmierzchu... [online], docplayer.pl, 2015 [dostęp 2020-10-07].
  9. Nasz zespół. rozwojtak-odkrywkinie.pl. [dostęp 2020-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2020)].