Mierzęcin (województwo zachodniopomorskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mierzęcin
wieś
Ilustracja
Widok od północy
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kamieński

Gmina

Wolin

Liczba ludności (2022)

58[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-511[3]

Tablice rejestracyjne

ZKA

SIMC

0785870

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Mierzęcin”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mierzęcin”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Mierzęcin”
Położenie na mapie gminy Wolin
Mapa konturowa gminy Wolin, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Mierzęcin”
Ziemia53°49′27″N 14°42′37″E/53,824167 14,710278[1]
Mierzęcin
Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Wiejkowem
Kościół w Mierzęcinie

Mierzęcin (niem. Martenthin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Mierzęcin powstał jako dobra rycerskie von Flemingów[4]. Po raz pierwszy wspomniana w 1288 roku[5]. Od średniowiecza aż do 1900[4] roku wieś należała do najstarszej mierzęcinskiej[4] linii pomorskiego rodu von Flemming[5]. W 1511 roku wspomniany był Jakub von Flemming, rycerz zamku mierzęcińskiego[5]. W XVIII wieku jako właściciele byli wspominani Anthon Wilhelm, Heinrich Ludwig i Christoph Friedrich von Flemming[5]. W drugiej połowie XVIII wieku właścicielem była rodzina von Güntersberg[5], a w roku 1756 wzmiankowany był Ernst Georg von Güntersberg[5]. Na początku XIX wieku, w 1804 roku, właścicielem majątku był Ludwig Heinrich von Flemming[5]. W 1849 roku właścicielem był Albert Georg von Flemming[5], właściciel folwarku w Zagórzu, a później Carl Ludwig Adam Friedrich hrabia von Flemming[5]. W 1900 roku zmarł ostatni z rodu, pan na Mierzęcinie Felix hrabia von Flemming[5]. Po jego śmierci kolejnymi właścicielami Mierzęcina była rodzina von Plötz[4], którego przedstawicielem był Paul von Ploetz[5]. Wzmiankowany był również Albrecht von Ploetz. W 1910 i 1928 roku właścicielem był Bernd von Ploetz[5]. To właśnie Plötzowie, w miejsce spalonego w 1902 roku dworu, wybudowali w latach 1902-1910 w pobliżu jeziora Ostrowo, neobarokowy dwór myśliwski[4]. W tym czasie majątek liczył 798 hektarów gruntów w 1910 roku i 1014,4 hektara gruntów w 1928 roku[5]. Ostatnim przed 1945 rokiem właścicielem Mierzęcina był Bernd von Plötz[4]. Po 1945 roku miejscowość i dwór stanowiły własność Państwowego Gospodarstwa Rolnego. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego. W 2007 roku do Mierzęcin przyłączono osadę Recz[6], która jest obecnie jej częścią.

Pałacyk myśliwski

[edytuj | edytuj kod]
Odrestaurowany dwór myśliwski

We wsi, na brzegu jeziora Ostrowo znajduje się neobarokowy dwór myśliwski zbudowany w latach 1902–1910[7] przez rodzinę von Plötz, w miejsce spalonego w 1902 roku dworu. Pałacyk ma powierzchnę 490 m². Dwór otoczony jest parkiem leśnym[4]. Architektem i budowniczym dworu był Hans Wietengel z Wolina[4]. Zachowane wokół dworu żywopłoty grabowe, dęby, kasztanowce, wiązy i lipy, to pozostałości po XVIII- wiecznym ogrodzie w stylu francuskim[4].

Jest to budynek parterowy z użytkowym poddaszem, założony na rzucie prostokąta, kryty dachem mansardowym. Wejście do budynku poprzedzone jest trzyosiowym ryzalitem zwieńczonym trójkątnym tympanonem. Po 1945 roku budynek był wykorzystywany na mieszkania pracowników PGR. Od 1991 roku dwór należy do prywatnego właściciela, który przeprowadził kompleksową modernizację. Obecnie dwór wraz z parkiem pozostaje w prywatnych rękach[4] i są dostępne tylko z zewnątrz[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 79953
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 787 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e f g h i j Marian Klasik, Zamki, pałace i dworki. Przewodnik po kulturowym dziedzictwie gmin: Golczewo, Świerzno i Wolin, Lokalna Grupa Działania "Partnerstwo w rozwoju", 2011 (pol.).
  5. a b c d e f g h i j k l m n, Mierzęcin /Martenthin/ | zamki, pałace, dworki [online], zamkilubuskie.pl, 1 sierpnia 2012 [dostęp 2024-06-09] (pol.).
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 2006 r. (Dz.U. z 2006 r. nr 240, poz. 1746, s. 12046)
  7. n, Mierzęcin /Martenthin/ | zamki, pałace, dworki [online], zamkilubuskie.pl, 1 sierpnia 2012 [dostęp 2024-06-09] (pol.).
  8. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 171, ISBN 978-83-7495-133-3.