Mina Fürst Holtmann – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Bærum SK | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 170 cm | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 24.01 2015, Sankt Moritz (DNF – zjazd) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 25.01 2015, Sankt Moritz (29. miejsce – supergigant) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 19.12 2019, Soldeu | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Mina Fürst Holtmann (ur. 17 lipca 1995 w Oslo[1]) – norweska narciarka alpejska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów i srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Mina Fürst Holtmann pojawiła się 19 listopada 2010 roku w Geilo, gdzie w zawodach FIS w slalomie gigancie zajęła 45. miejsce. W 2012 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, na których zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych. W 2014 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej, gdzie jej najlepszym wynikiem było ósme miejsce w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Hafjell wywalczyła trzy medale. Najpierw zdobyła brązowy medal w kombinacji, ulegając tylko Rahel Kopp ze Szwajcarii oraz Francuzce Romane Miradoli. Następnie była druga w supergigancie, rozdzielając na podium Włoszkę Federicę Sosio i Rahel Kopp. Na koniec zwyciężyła w zjeździe, wyprzedzając swą rodaczkę Maria Therese Tviberg i Włoszkę Nicol Delago. 24 stycznia 2015 roku miał miejsce jej debiut w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Sankt Moritz zawodach sezonu 2014/2015 nie ukończyła zjazdu. Pierwsze punkty w tym cyklu wywalczyła w następnym dniu tych samych zawodów, zajmując 29. miejsce w supergigancie.
W 2019 roku pojawiła się na mistrzostwach świata w Åre, na których nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu - jedynej konkurencji, w jakiej startowała. 15 marca tego roku zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, zajmując na zorganizowanych w Soldeu zawodach sezonu 2018/2019 2. miejsce w zawodach drużynowych, w których jej drużyna, współtworzona przez Theę Louise Stjernesund, Sebastiana Fossa Solevåga i Leifa Kristiana Nestvolda-Haugena rozdzieliła na podium ekipy ze Szwajcarii i Niemiec.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1 | 7 lutego | 2022 | Pekin | Gigant | 1:55,69 | - | Sara Hector |
DNF2 | 9 lutego | 2022 | Pekin | Slalom | 1:44,98 | - | Petra Vlhová |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1 | 16 lutego | 2019 | Åre | Slalom | 1:57,05 | – | Mikaela Shiffrin |
22. | 18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Gigant | 2:30,66 | +5,33 | Lara Gut-Behrami |
DNF2 | 20 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Slalom | 2:30,66 | - | Katharina Liensberger |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF2 | 27 lutego | 2014 | Jasná | Slalom gigant | 1:52,86 | – | Marta Bassino |
DNF2 | 28 lutego | 2014 | Jasná | Slalom | 1:36,09 | – | Petra Vlhová |
26. | 3 marca | 2014 | Jasná | Supergigant | 1:14,71 | +1,96 | Corinne Suter |
12. | 3 marca | 2014 | Jasná | Superkombinacja | 2:11,34 | +2,00 | Elisabeth Kappauer |
8. | 5 marca | 2014 | Jasná | Zjazd | 1:24,19 | +1,60 | Corinne Suter |
6. | 7 marca | 2015 | Hafjell | Slalom gigant | 2:25,14 | +0,33 | Nina Ortlieb |
DNF1 | 9 marca | 2015 | Hafjell | Slalom | 1:43,54 | – | Paula Moltzan |
2. | 10 marca | 2015 | Hafjell | Supergigant | 1:23,81 | +0,21 | Federica Sosio |
3. | 10 marca | 2015 | Hafjell | Superkombinacja | 2:08,54 | +1,02 s | Rahel Kopp |
1. | 13 marca | 2015 | Hafjell | Zjazd | 1:32,58 | – | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce |
---|---|
2014/2015 | 121. |
2015/2016 | – |
2016/2017 | – |
2017/2018 | 89. |
2018/2019 | 43. |
2019/2020 | 20. |
2020/2021 | 38. |
2021/2022 | 30. |
2022/2023 | 33. |
2023/2024 |
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Courchevel – 17 grudnia 2019 (gigant) – 2. miejsce
- Åre – 12 marca 2022 (slalom) – 2. miejsce
- Saalbach – 16 marca 2024 (slalom) – 2. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Olympedia - Mina Fürst Holtmann (ang.)