Miyu Katō – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1994 | |||||||||
Wzrost | 156 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
Trener | Ryuji Ohara | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 122 (15 stycznia 2018) | |||||||||
Australian Open | 1Q (2016–2018) | |||||||||
Roland Garros | 1R (2017) | |||||||||
Wimbledon | 2Q (2017) | |||||||||
US Open | 3Q (2017) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 5 WTA, 2 WTA 125, 13 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 26 (1 stycznia 2024) | |||||||||
Australian Open | SF (2017) | |||||||||
Roland Garros | QF (2024) | |||||||||
Wimbledon | 3R (2023) | |||||||||
US Open | 3R (2016, 2023) | |||||||||
Gra mieszana | ||||||||||
Australian Open | 1R (2024) | |||||||||
Roland Garros | W (2023) | |||||||||
Wimbledon | 1R (2019, 2023, 2024) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Miyu Katō (jap. 加藤 未唯 Katō Miyu; ur. 21 listopada 1994 w Kioto) – japońska tenisistka, mistrzyni French Open 2023 w grze mieszanej, finalistka juniorskiego Australian Open 2011 w grze podwójnej, medalistka igrzysk azjatyckich.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 8 lat, a w juniorskich rozgrywkach zadebiutowała w grudniu 2007 roku. We wrześniu 2009 wystąpiła w swoim pierwszym turnieju rangi ITF w Kioto. Kilka miesięcy później zadebiutowała w juniorskim Wielkim Szlemie. W styczniu 2011, grając w parze z Eri Hozumi, osiągnęła finał gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open. Osiem miesięcy później zdobyła swój pierwszy tytuł ITF w grze deblowej. Dzięki dzikiej karcie, wystąpiła w kwalifikacjach turnieju HP Open 2012. W maju 2015 sięgnęła po swój pierwszy tytuł ITF w grze pojedynczej. Trzy miesiące później zadebiutowała w turnieju kwalifikacyjnym US Open, przegrywając w pierwszej rundzie z Kateryną Bondarenko 2:6, 0:6. W październiku tego samego roku po raz pierwszy wystąpiła w drabince głównej imprezy WTA w Hongkongu, przegrywając w pierwszej rundzie a Darją Gawriłową 7:6(6), 5:7, 3:6.
W zawodach cyklu WTA Tour Japonka osiągnęła jeden finał w grze pojedynczej, w grze podwójnej natomiast wygrała trzy turnieje z dziesięciu rozegranych finałów. Wygrała też dwa deblowe turnieje cyklu WTA 125 z trzech osiągniętych finałów.
Podczas wielkoszlemowego French Open 2023 została zdyskwalifikowana w czasie meczu trzeciej rundy gry podwójnej z powodu przypadkowego uderzenia piłką w dziewczynkę do podawania piłek w przerwie pomiędzy punktami[1]. Na tym samym turnieju wygrała rywalizację w grze mieszanej. Razem z Timem Pützem pokonali w finale parę Bianca Andreescu–Michael Venus 4:6, 6:4, 10–6.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza 1 (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 17 września 2017 | Tokio | Twarda | Zarina Dijas | 2:6, 5:7 |
Gra podwójna 15 (5–10)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 14 lutego 2016 | Kaohsiung | Twarda | Eri Hozumi | Chan Hao-ching Chan Yung-jan | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 10 kwietnia 2016 | Katowice | Twarda (hala) | Eri Hozumi | Walentina Iwachnienko Marina Mielnikowa | 3:6, 7:5, 10-8 |
Finalistka | 2. | 7 stycznia 2018 | Auckland | Twarda | Eri Hozumi | Sara Errani Bibiane Schoofs | 5:7, 1:6 |
Finalistka | 3. | 16 września 2018 | Hiroszima | Twarda | Makoto Ninomiya | Eri Hozumi Zhang Shuai | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 22 września 2018 | Tokio | Twarda (hala) | Makoto Ninomiya | Andrea Sestini Hlaváčková Barbora Strýcová | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 4. | 13 października 2019 | Tiencin | Twarda | Nao Hibino | Shūko Aoyama Ena Shibahara | 3:6, 5:7 |
Finalistka | 5. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | Wang Yafan | Kateryna Bondarenko Sharon Fichman | 6:4, 3:6, 7–10 |
Finalistka | 6. | 23 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana | Aldila Sutjiadi | Sophie Chang Angela Kulikov | 3:6, 6:4, 6–10 |
Finalistka | 7. | 9 października 2022 | Monastyr | Twarda | Angela Kulikov | Kristina Mladenovic Kateřina Siniaková | 2:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 8 stycznia 2023 | Auckland | Twarda | Aldila Sutjiadi | Leylah Fernandez Bethanie Mattek-Sands | 1:6, 7:5, 10–4 |
Zwyciężczyni | 4. | 26 sierpnia 2023 | Cleveland | Twarda | Aldila Sutjiadi | Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez | 6:4, 6:7(4), 10–8 |
Finalistka | 8. | 29 października 2023 | Zhuhai | Twarda | Aldila Sutjiadi | Beatriz Haddad Maia Wieronika Kudiermietowa | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 4 lutego 2024 | Hua Hin | Twarda | Aldila Sutjiadi | Guo Hanyu Jiang Xinyu | 6:4, 1:6, 10–7 |
Finalistka | 9. | 23 czerwca 2024 | Birmingham | Trawiasta | Zhang Shuai | Hsieh Su-wei Elise Mertens | 1:6, 3:6 |
Finalistka | 10. | 22 września 2024 | Seul | Twarda | Zhang Shuai | Nicole Melichar-Martinez Ludmiła Samsonowa | 1:6, 0:6 |
Gra mieszana 1 (1–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 8 czerwca 2023 | French Open | Ceglana | Tim Pütz | Bianca Andreescu Michael Venus | 4:6, 6:4, 10–6 |
Finały turniejów WTA 125
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna 3 (2–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 25 listopada 2016 | Honolulu | Twarda | Eri Hozumi | Nicole Gibbs Asia Muhammad | 6:7(3), 6:3, 10-8 |
Finalistka | 1. | 14 maja 2022 | Paryż | Ceglana | Oksana Kalasznikowa | Beatriz Haddad Maia Kristina Mladenovic | 7:5, 4:6, 4–10 |
Zwyciężczyni | 2. | 20 sierpnia 2022 | Vancouver | Twarda | Asia Muhammad | Tímea Babos Angela Kulikov | 6:3, 7:5 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
[edytuj | edytuj kod]W grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2023 | Finał | Aldila Sutjiadi | Beatriz Haddad Maia Wieronika Kudiermietowa | 3:6, 3:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
1. | 24/05/2015 | Karuizawa | Trawiasta | Makoto Ninomiya | 7:6(5), 5:7, 6:1 |
2. | 18/07/2015 | Bangkok | Twarda | Nigina Abduraimova | 7:5, 6:2 |
3. | 27/03/2016 | Canberra | Ziemna | Anna Bondár | 6:4, 7:6(3) |
4. | 25/12/2022 | Kioto | Twarda (hala) | Yuriko Miyazaki | 6:4, 2:6, 6:2 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna (1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2011 | Australian Open | Twarda | Eri Hozumi | An-Sophie Mestach Demi Schuurs | 2:6, 3:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Miyu Kato i Aldila Sutjiadi zdyskwalifikowane na Roland Garros za trafienie dziewczynki do podawania piłek. Eurosport, 2023-06-04. [dostęp 2023-07-08]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-07-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-07-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-07-30] (ang.).