Mord w Starym Lipowcu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mord w Starym Lipowcu

Państwo	Polska pod okupacją III Rzeszy
Miejsce	Stary Lipowiec
Data	5 stycznia 1943
Liczba zabitych	7 osób
Typ ataku	egzekucja przez rozstrzelanie
Sprawca	III Rzesza
Położenie na mapie Polski w 1939 miejsce zdarzenia
50°27′15″N 22°50′12″E/50,454167 22,836667

Mord w Starym Lipowcu – mord dokonany przez okupantów niemieckich 5 stycznia 1943 roku na 6 mieszkańcach Starego Lipowca i Aleksandrowa oraz ukrywanej przez część z nich Żydówce Icie Bechter.

Podczas okupacji niemieckiej rodzina Kusiaków mieszkała w swoim gospodarstwie na obrzeżach Starego Lipowca. Udzielili tam schronienia zbiegłej z getta Icie Bechter, młodej Żydówce, córce piekarza z Biłgoraja. W późniejszym czasie Bechter została schwytana przez Niemców i poddana torturom wyjawiła nazwiska osób, które udzieliły jej pomocy. Następnie 5 stycznia 1943 roku Ita Bechter została przetransportowana do Starego Lipowca. Żandarmi otoczyli teren posesji Kusiaków i zastrzelili Romana Kusiaka i jego kolegę Jana Zarębę, którzy próbowali uciec. Ich ciała zostały przerzucone przez próg domu, który następnie został podpalony. Znajdujące się wówczas w środku domu osoby zostały zastrzelone. Byli to gospodyni Anastazja Kusiak, jej syn Franciszek oraz dwóch gości: Katarzyna Rybak, oraz Katarzyna Grochowicz^[1][2].

8 października 2020 r. w Starym Lipowcu odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej osoby, które zginęły za niesienie pomocy Żydom podczas okupacji niemieckiej. W wydarzeniu wzięła udział wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Magdalena Gawin, dyrektor Instytutu Pileckiego Wojciech Kozłowski, przedstawiciele lokalnych władz, potomkowie zamordowanych oraz członkowie lokalnej społeczności. Uroczystość była częścią projektu Zawołani po imieniu realizowanego przez Instytut Pileckiego^[1][2].