Motorówka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łódź motorowa (potocznie motorówka) – mała jednostka pływająca napędzana silnikiem spalinowym, przeznaczona do uprawiania żeglugi po wodach śródlądowych i morskich wodach przybrzeżnych^[1].

Motorówki są wykorzystywane do różnych zadań, począwszy od sportu i rekreacji, po działania wojenne. Zgodnie z przepisami Polskiego Rejestru Statków, przepisy klasyfikacji i budowy łodzi motorowych mają zastosowanie do śródlądowych łodzi motorowych o długości kadłuba mniejszej niż 20 metrów oraz do przybrzeżnych łodzi motorowych o długości kadłuba nie większej niż 15 metrów, niezależnie od ich przeznaczenia, z wyłączeniem łodzi przewożących więcej niż 12 pasażerów oraz holowników, pchaczy i lodołamaczy, które są klasyfikowane jako statki lub statki śródlądowe^[1]. Z kolei jednostki o napędzie motorowym przystosowane do żeglugi morskiej, przeznaczone do celów rekreacyjnych lub turystycznych, są klasyfikowane jako jachty motorowe^[2].

Łódź motorowa może posiadać pokład ciągły, częściowy lub nie posiadać pokładu, być napędzana silnikiem spalinowym (wysokoprężnym lub benzynowym) wbudowanym na stałe lub przyczepnym, a także silnikiem elektrycznym^[1]. Kadłub łodzi może być konstrukcją sztywną, wykonaną z laminatu, drewna, stali, stopu aluminium lub konstrukcją hybrydową^[1]. Łodzie motorowe mogą być wypornościowe lub ślizgowe.

Zobacz hasło motorówka w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Motorówka