Muchomor szaropłowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muchomor szaropłowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	muchomorowate
Rodzaj	muchomor
Gatunek	muchomor szaropłowy
Nazwa systematyczna
Amanita lividopallescens (Gillet) Bigeard & H. Guill. Fl. Champ. Supér. France (Chalon-sur-Saône) 2(compl. ou tome): 752 [index] (1913)
Multimedia w Wikimedia Commons

Muchomor szaropłowy (Amanita lividopallescens (Gillet) Bigeard & H. Guill.) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amanita, Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1888 r. Claude-Casimir Gillet jako odmianę muchomora szarawego (Amanita vaginata var. lividopallescens). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1913 r. René Bigeard i Jean Guillot^[1].

Synonimy naukowe:

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r^[3].

Kapelusz

Średnica 8–15 cm, początkowo półkulisty, potem kolejno wypukły, płaski i wklęsły. Powierzchnia o zmiennej barwie, ale zawsze jasna; od białej do kremowobiałej, sinoszarej lub kremowoszarej, na środku ciemniejsza, z rzadkimi, białymi łatkami będącymi pozostałością osłony^[4].

Blaszki

Średnio gęste, wolne, z międzyblaszkami, początkowo białe, potem białawo-kremowe. Ostrza tej samej barwy, równe^[4].

Trzon

Wysokość 9–15 cm, grubość 1,5–3 cm, mocny, cylindryczny, nieco węższy u wierzchołka i rozszerzony u podstawy, smukły, pusty. Powierzchnia biała, pokryta drobnymi, jednokolorowymi kłaczkami lub łuskami w kolorze kapelusza. Brak pierścienia. Pochwa duża i błoniasta, u góry postrzępiona i wolna, krucha, biała, czasem z odcieniem jasnej ochry^[4].

Miąższ

Jędrny, delikatny, biały, nie zmieniający barwy po przekrojeniu, o grzybowym zapachu i słodkawym smaku^[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki nieamyloidalne^[4].

Gatunki podobne

Od muchomora szarawego (Amanita vaginata) odróżnia się jaśniejszą barwą, budową pochwy i trzonem pokrytym łuskami w kolorze kapelusza^[4].

Znane jest występowanie muchomora szaropłowego tylko w Europie i Maroku^[5]. Jest to gatunek rzadki^[4]. W Polsce jedyne do 2003 r. stanowisko podał Stanisław Domański w Lasach Łochowskich w nadleśnictwie Wyszków w 1997 r. W. Wojewoda umieścił go w wykazie wielkoowocnikowych grzybów Polski ze znakiem zapytania – są wątpliwości co do prawidłowego oznaczenia gatunku^[3].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie w lasach iglastych. Owocniki tworzy od czerwca do września^[3]. Według źródeł zagranicznych rośnie głównie w lasach liściastych, zwłaszcza pod dębami^[4].