Muhallabidzi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muhallabidzi (771-793) – dynastia gubernatorów Ifrikiji z ramienia kalifów abbasydzkich. Chociaż byli poddanymi Abbasydów, to cieszyli się dużą autonomią i byli w stanie utrzymywać arabskie rządy w obliczu buntów Berberów. Nie byli jednak w stanie zapobiec utworzeniu królestw Idrysydów w Maroku i Rustamidów w środkowej Algierii.

Pod rządami Muhallabidów Ifrikija doświadczyła znaczących zmian na lepsze w gospodarce i kulturze. Przede wszystkim ożywiono rolnictwo przez rozwój systemów nawadniających. Dynastia została obalona w 793 przez bunt wojskowy, a w wynikłej anarchii Aghlabidzi ustanowili siebie władcami odrębnego emiratu (800-909).