Nacho Monreal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nacho Monreal

Pełne imię i nazwisko	Ignacio Monreal Eraso
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1986 Pampeluna
Wzrost	178 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Pamplona CA Osasuna
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2004–2006 Osasuna B 36 (3) 2006–2011 Osasuna 127 (3) 2011–2013 Málaga 45 (1) 2013–2019 Arsenal 187 (7) 2019–2022 Real Sociedad 55 (3) W sumie: 450 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2004–2005  Hiszpania U-19 4 (0) 2007–2009  Hiszpania U-21 9 (0) 2009–2018  Hiszpania 22 (1) W sumie: 35 (1)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji brąz Brazylia 2013
Multimedia w Wikimedia Commons

Nacho Monreal, właśc. Ignacio Monreal Eraso (wym. [ˈnatʃo monreˈal eˈɾaso]; ur. 26 lutego 1986 w Pampelunie) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. W latach 2009–2018 dwudziestodwukrotny reprezentant Hiszpanii.

W swojej karierze występował m.in. dla takich klubów jak: Arsenal, Osasuna czy Málaga. Został powołany na Mistrzostwa Świata 2018, jednak nie wystąpił w żadnym spotkaniu.

Monreal urodził się w Pampelunie i swoją karierę rozpoczął w miejscowej Osasunie. W barwach pierwszego zespołu zadebiutował oficjalnie 22 października 2006 roku podczas przegranego 0:1 ligowego meczu z Valencią^[1]. Sezon 2006/07 zakończył z dorobkiem 10 ligowych występów, dodając także dwa mecze w eliminacjach Ligi Mistrzów oraz cztery w Pucharze UEFA, gdzie jego zespół został wyeliminowany przez Sevillę.

W sezonie 2007/2008 Monreal na stałe przebił się do pierwszego składu i utrzymał ten status przez cały okres rozgrywek.

10 czerwca 2011 roku Monreal podpisał pięcioletni kontrakt z Málagą, która zapłaciła za niego 6 milionów euro^[2]. W sezonie 2011/12 walczył o miejsce na lewej obronie z Eliseu i ostatecznie rywalizację tę wygrał. Przez całe rozgrywki opuścił zaledwie siedem meczów ligowych, zaś klub zakończył kampanię na czwartym miejscu, dzięki czemu po raz pierwszy w pierwszy w historii zakwalifikował się do Ligi Mistrzów. 27 stycznia 2013 roku podczas wygranego 3:2 meczu wyjazdowego z Mallorcą Monreal zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Málagi^[3].

31 stycznia 2013 roku Monreal uzgodnił warunki transferu do angielskiego Arsenalu, z którym związał się długoterminową umową^[4]. W nowych barwach zadebiutował dwa dni później podczas wygranego 1:0 ligowego meczu ze Stoke City^[5].

23 lutego 2013 roku Monreal asystował Santi Cazorli przy zwycięskim golu w meczu z Aston Villą (2:1)^[6]. 16 marca strzelił swojego pierwszego gola dla Arsenalu w wygranym 2:0 meczu przeciwko Swansea City^[7].

Po przybyciu Alexisa Sáncheza w 2014 roku, Monreal przejął numer 18, który wcześniej nosił Sébastien Squillaci^[8].

23 sierpnia asystował Olivierowi Giroudowi przy wyrównującym golu w meczu z Evertonem. Mecz zakończył się wynikiem 2:2^[9].

W sezonie 2014/15 Laurent Koscielny doznał kontuzji ścięgna Achillesa, co spowodowało, że Monreal został przesunięty na pozycję środkowego obrońcy na kilka meczów^[10].

9 marca 2015 roku strzelił otwierającego gola w wygranym 2:1 meczu z Manchesterem United na Old Trafford, co pozwoliło Arsenalowi awansować do półfinałów Pucharu Anglii. Zagrał pełne 90 minut w finałowym meczu, w którym Arsenal pokonał Aston Villę 4:0 na Wembley^[11].

19 stycznia 2016 roku podpisał nowy długoterminowy kontrakt^[12]. 23 kwietnia 2017 roku strzelił wyrównującego gola w półfinale Pucharu Anglii przeciwko Manchesterowi City, przyczyniając się do zwycięstwa^[13].

6 listopada 2017 roku, po dobrych występach na lewej stronie trzyosobowej obrony, Monreal zdobył nagrodę Zawodnika Miesiąca za spotkania w październiku^[14].

Nacho Monreal grał dla Arsenalu od 2013 do 2019 roku, rozgrywając łącznie 251 meczów we wszystkich rozgrywkach. W tym czasie strzelił 10 goli i zaliczył 20 asyst. Dodatkowo, Monreal był częścią linii defensywnej, która utrzymała 64 czyste konta w Premier League^[15].

W dniu 31 sierpnia 2019 roku dołączył do Realu Sociedad podpisując dwuletni kontrakt^[16].

Zadebiutował w nowym klubie 14 września 2019 roku, zdobywając bramkę w meczu z Atlético Madryt, który zakończył się wynikiem 2:0^[17].

Monreal nie grał w całym sezonie 2021-22 z powodu kontuzji kolana^[18]. 23 maja 2022 roku klub ogłosił jego odejście^[19], a 16 sierpnia 2022 roku ogłosił zakończenie kariery w wieku 36 lat^[20][21].

W 2007 roku Monreal otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Hiszpanii do lat 21. Podczas młodzieżowych Mistrzostw Europy w 2009 roku rozpoczął wszystkie spotkania w podstawowym składzie, jednakże jego zespół odpadł już w fazie grupowej.

6 sierpnia 2009 roku Monreal został powołany do kadry A na mecz towarzyski z Macedonią^[22]. W meczu tym wszedł na murawę na ostatnie 15 minut, zmieniając Joana Capdevilę. 7 września 2010 roku wystąpił przez pełne 90 minut przegranego 1:4 towarzyskiego meczu z reprezentacją Argentyny.

Monreal był rezerwowym lewym obrońcą w reprezentacji Hiszpanii, która dotarła do finału Pucharu Konfederacji FIFA 2013. Rozegrał dwa ostatnie mecze grupowe, w tym zwycięstwo 10–0 nad reprezentacją Tahiti, gdzie asystował przy golu Davida Villi^[23].

Strzelił swojego pierwszego gola dla Hiszpanii 12 listopada 2016 roku w wygranym 4–0 meczu z Macedonią i został wybrany do składu na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji^[24].

(aktualne na dzień 14 sierpnia 2016 roku)

(aktualne na dzień 19 października 2013 roku)

Mecze i gole w reprezentacji
#	Data	Reprezentacja	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Gole	Rozgrywki
1.	17 września 2004	U-19	Duisburg, Niemcy	Niemcy U-19	4:1		Mecz towarzyski
2.	12 kwietnia 2005	U-19	Talayuela, Hiszpania	Izrael U-19	3:0		El. ME U-19 2005
3.	14 kwietnia 2005	U-19	Plasencia, Hiszpania	Portugalia U-19	2:0		El. ME U-19 2005
4.	16 kwietnia 2005	U-19	Navalmoral de la Mata, Hiszpania	Francja U-19	0:1		El. ME U-19 2005
1.	6 lutego 2007	U-21	Derby, Anglia	Anglia U-21	2:2		Mecz towarzyski
2.	16 listopada 2007	U-21	Ponferrada, Hiszpania	Polska U-21	3:0		El. ME U-21 2009
3.	25 marca 2008	U-21	Antequera, Hiszpania	Kazachstan U-21	5:0		El. ME U-21 2009
4.	20 sierpnia 2008	U-21	Moskwa, Rosja	Rosja U-21	2:1		El. ME U-21 2009
5.	5 września 2008	U-21	Ałmaty, Kazachstan	Kazachstan U-21	2:1		El. ME U-21 2009
6.	9 września 2008	U-21	Palencia, Hiszpania	Rosja U-21	2:0		El. ME U-21 2009
7.	15 czerwca 2009	U-21	Göteborg, Szwecja	Niemcy U-21	0:0		ME U-21 2009
8.	18 czerwca 2009	U-21	Göteborg, Szwecja	Anglia U-21	0:2		ME U-21 2009
9.	22 czerwca 2009	U-21	Göteborg, Szwecja	Finlandia U-21	2:0		ME U-21 2009
1.	12 sierpnia 2009	A	Skopje, Macedonia	Macedonia Północna	3:2		Mecz towarzyski
2.	10 października 2009	A	Erywań, Armenia	Armenia	2:1		El. MŚ 2010
3.	11 sierpnia 2010	A	Meksyk, Meksyk	Meksyk	1:1		Mecz towarzyski
4.	7 września 2010	A	Buenos Aires, Argentyna	Argentyna	1:4		Mecz towarzyski
5.	15 listopada 2011	A	San José, Kostaryka	Kostaryka	2:2		Mecz towarzyski
6.	26 maja 2012	A	Sankt Gallen, Szwajcaria	Serbia	2:0		Mecz towarzyski
7.	30 maja 2012	A	Berno, Szwajcaria	Korea Południowa	4:1		Mecz towarzyski
8.	15 sierpnia 2012	A	Bayamón, Portoryko	Portoryko	2:1		Mecz towarzyski
9.	7 września 2012	A	Pontevedra, Hiszpania	Arabia Saudyjska	5:0		Mecz towarzyski
10.	6 lutego 2013	A	Doha, Katar	Urugwaj	3:1		Mecz towarzyski
11.	26 marca 2013	A	Saint-Denis, Francja	Francja	1:0		El. MŚ 2014
12.	8 czerwca 2013	A	Miami, Stany Zjednoczone	Haiti	2:1		Mecz towarzyski
13.	20 czerwca 2013	A	Rio de Janeiro, Brazylia	Tahiti	10:0		Puchar Konfederacji 2013
14.	10 września 2013	A	Genewa, Szwajcaria	Chile	2:2		Mecz towarzyski
15.	11 października 2013	A	Palma de Mallorca, Hiszpania	Białoruś	2:1		El. MŚ 2014
16.	19 października 2013	A	Johannesburg, Południowa Afryka	Południowa Afryka	0:1		Mecz towarzyski

• Puchar Anglii: 2013/14, 2014/15, 2016/2017
• Tarcza Wspólnoty: 2015, 2016, 2018

• Puchar Hiszpanii: 2019/20

• 2. miejsce na Pucharze Konfederacji: 2013
• Uczestnik Mistrzostw Świata: 2018

• Nagroda dla Najlepszego Zawodnika Miesiąca według Kibiców Professional Footballers' Association (PFA): Październik 2017^[14]

• Nacho Monreal na oficjalnej stronie Arsenalu (ang.)
• Nacho Monreal, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• Nacho Monreal, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
• Nacho Monreal w bazie Soccerbase (ang.)
• Nacho Monreal w bazie National Football Teams (ang.)