Naczynia połączone – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Naczynia połączone – co najmniej dwa naczynia skonstruowane tak, że ciecz może swobodnie między nimi przepływać, na przykład przez połączenie znajdujące się w dnie każdego z nich.

W jednorodnym polu grawitacyjnym wlanie do któregokolwiek z naczyń połączonych jednolitej cieczy spowoduje, że jej poziom w każdym z naczyń ustali się na tej samej wysokości. Zjawisko to wykorzystuje się między innymi do konstrukcji poziomicy rurkowej, wieży ciśnień i wielu innych urządzeń hydrotechnicznych.

Po wypełnieniu poszczególnych naczyń niemieszającymi się cieczami o różnych gęstościach, poziomy cieczy ustalą się na różnych wysokościach, dążąc do równowagi ciśnień w miejscu połączenia. Im mniejsza gęstość cieczy w danym naczyniu, tym wyższy będzie jej poziom.

Można tu także zaobserwować zależność zwaną potocznie paradoksem hydrostatycznym, tzn. że ciśnienie na dnie każdego z naczyń jest takie samo dla tej samej wysokości słupa cieczy, niezależnie od ilości cieczy.