Nagrody im. Marcela Bezençona – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nagrody im. Marcela Bezençona – wyróżnienia przyznawane dla najlepszych piosenek biorących udział w finale Konkursu Piosenki Eurowizji, sygnowane nazwiskiem twórcy konkursu – Marcela Bezençona, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji. Pomysłodawcami nagród zostali Christer Björkman (reprezentant Szwecji podczas konkursu w 1992 roku i przewodniczący krajowej delegacji eurowizyjnej) i Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, zwycięzca konkursu w 1984 roku)[1].
Nagrody podzielone są na trzy kategorie[1]:
- Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
- Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu) (kiedyś: zwycięzcy poprzednich Konkursów Piosenki Eurowizji)[2]
- Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)
W 2002 i 2003 roku przyznawana była także Nagroda Fanów, której zdobywcę wybierali fani zrzeszeni w Stowarzyszeniu Miłośników Eurowizji (OGAE)[2]. 2008 roku została zaprezentowana dodatkowa nagroda, Nagroda Fanów Poplight dla ulubionych debiutujących artystów (do 25 roku życia). Głosowanie odbyło się na szwedzkiej stronie internetowej poplight.se[1].
W 2010 roku Konkurs Piosenki Eurowizji dodał nową kategorię: Nagroda Komentatorów. Poprzednio, w tej kategorii zwycięzcę wybierani laureaci poprzednich konkursów, ale z czasem organizatorzy zmienili zasady głosowania. Trudno było skontaktować się ze zwycięzcami z poprzednich lat, a niektórzy w ogóle nie oglądali konkursu. Z drugiej strony, komentatorzy intensywnie obserwują uczestników na próbach, przez co są uważani za bardziej niezawodną grupę podczas głosowania. Komentatorzy oddają swe głosy na Nagrodę Artystyczną[1].
Nagrody wręczane są rokrocznie podczas afterparty po finale Konkursu Piosenki Eurowizji. Wyjątkowo w 2009 roku trofea zostały przyznane przed finałem konkursu[1].
Zwycięzcy
[edytuj | edytuj kod]Nagroda Dziennikarzy
[edytuj | edytuj kod]Nagroda Artystyczna
[edytuj | edytuj kod]Do 2010 zwycięzca wybierany był przez poprzednich zwycięzców. Obecnie laureata wybierają komentatorzy imprezy.
Nagroda Fanów
[edytuj | edytuj kod]Nagroda Fanów została wręczona w 2002 i 2003 dzięki głosowaniu członków OGAE (Organizacji Zrzeszającej Fanów Eurowizji)[2]. Po dwóch latach nagroda ta została wycofana. W 2008 roku została przyznana nagroda fanów portalu Poplight.
Rok | Kraj | Artysta | Piosenka | Rezultat w finale | Punkty |
---|---|---|---|---|---|
2002 | Finlandia | Laura Voutilainen | „Addicted to You” | 20 | 24 |
2003 | Hiszpania | Beth | „Dime” | 8 | 81 |
2008 | Armenia | Sirusho | „Qélé, Qélé” | 4 | 199 |
Nagroda Kompozytorów
[edytuj | edytuj kod]Nagroda Kompozytorów przyznawana jest od 2004 roku i zastąpiła kategorię Nagroda Fanów.
Rok | Kraj | Artysta | Piosenka | Kompozytor(zy) | Wynik | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
2004 | Cypr | Lisa Andreas | „Stronger Every Minute” | Mike Konnaris | 5 | 170 |
2005 | Serbia i Czarnogóra | No Name | „Zauvijek moja” | Slaven Knezović Milan Perić | 7 | 137 |
2006 | Bośnia i Hercegowina | Hari Mata Hari | „Lejla” | Željko Joksimović Fahrudin Pecikoza Dejan Ivanović | 3 | 229 |
2007 | Węgry | Magdi Rúzsa | „Unsubstantial Blues” | Magdolna Rúzsa Imre Mózsik | 9 | 128 |
2008 | Rumunia | Nico & Vlad | „Pe-o margine de lume” | Andrei Tudor Andreea Andrei Adina Şuteu | 20 | 45 |
2009 | Bośnia i Hercegowina | Regina | „Bistra voda” | Aleksandar Čović | 9 | 106 |
2010 | Izrael | Harel Ska’at | „Milim” | Tomer Adaddi Noam Horev | 14 | 71 |
2011 | Francja | Amaury Vassili | „Sognu” | Daniel Moyne Quentin Bachelet Jean-Pierre Marcellesi | 15 | 82 |
2012 | Szwecja | Loreen | „Euphoria” | Thomas G:son Peter Boström | 1 | 372 |
2013 | Szwecja | Robin Stjernberg | „You” | Joy Deb Linnea Deb Joakim Harestad Haukaas | 14 | 62 |
2014 | Holandia | The Common Linnets | „Calm After the Storm” | Ilse DeLange JB Meijers Rob Crosby Matthew Crosby Jake Etheridge | 2 | 238 |
2015 | Norwegia | Kjetil Mørland i Debrah Scarlett | „A Monster Like Me” | Kjetil Mørland | 8 | 102 |
2016 | Australia | Dami Im | „Sound of Silence” | Anthony Egizii David Musumeci | 2 | 511 |
2017 | Portugalia | Salvador Sobral | „Amar pelos dois” | Luísa Sobral | 1 | 758 |
2018 | Bułgaria | Equinox | „Bones” | Borislav Milanov Trey Campbell Joacim Persson Dag Lundberg | 14 | 166 |
2019 | Włochy | Mahmood | „Soldi” | Mahmood Dardust Charlie Charles | 2 | 465 |
2021 | Szwajcaria | Gjon’s Tears | „Tout I’univers” | Gjon Muharremaj Nina Sampermans Wouter Hardy Xavier Michel | 3 | 432 |
2022 | Szwecja | Cornelia Jakobs | „Hold Me Closer” | Cornelia Jakobsdotter, David Zandén, Isa Molin | 4 | 438 |
2023 | Włochy | Marco Mengoni | „Due vite” | Marco Mengoni Davide Petrella Davide Simonetta | 4 | 350 |
2024 | Szwajcaria | Nemo | „The Code” | Nemo Mettler Benjamin Alasu Lasse Midtsian Nymann Linda Dale | 1 | 591 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. www.poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
- ↑ a b c Wouter van Vliet: The Marcel Bezençon Press Award. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-05-21. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).