Nord-Pas-de-Calais – Wikipedia, wolna encyklopedia
region (do 2015) | |||||
Widok z lotu ptaka na miasto Houplines, wzdłuż rzeki Lys. | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Powierzchnia | 12 414 km² | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość | 326 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
Liczba departamentów | 2 | ||||
Liczba okręgów | 13 | ||||
Liczba kantonów | 156 | ||||
Liczba gmin | 1 546 | ||||
Położenie na mapie Francji | |||||
Strona internetowa |
Nord-Pas-de-Calais – region administracyjny Francji (1982–2015), położony w północnej części kraju, którego ośrodkiem administracyjnym był Lille. Graniczył z Belgią oraz regionem Pikardia.
W 1999 r. miejskie wieże strażnicze beffroi z północnej Francji wspólnie z belgijskimi (Flandria i Walonia) zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
W 2012 r. tamtejsze zagłębie węglowe zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Region dzielił się na dwa departamenty: Nord oraz Pas-de-Calais. Główne miasta to:
- Lille
- Roubaix
- Dunkierka
- Tourcoing
- Calais
- Villeneuve-d’Ascq
- Boulogne-sur-Mer
- Valenciennes
- Douai
- Arras
- Lens
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ INED: Régions et départements. [dostęp 2013-08-06]. (fr.).
- ↑ Lista światowego dziedzictwa: Francja. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2016-10-07].