Notacja Steinhausa-Mosera – Wikipedia, wolna encyklopedia
Notacja Steinhausa-Mosera – notacja używana do konstrukcji bardzo dużych liczb naturalnych. Została ona wymyślona wspólnie przez Hugona Steinhausa i Leo Mosera. Jest rozwinięciem notacji Steinhausa. Notacja Steinhausa-Mosera ma postać liczby wpisanej w wielokąt foremny. Definicja przebiega indukcyjnie:
- ( w trójkącie) oznacza
- ( w kwadracie) oznacza w trójkątach
- ( w pięciokącie) oznacza w kwadratach
- ogólnie w -kącie foremnym oznacza w -kątach foremnych
Steinhaus zdefiniował tylko trójkąt, kwadrat i koło (odpowiadające pięciokątowi określonemu powyżej).
Na przykład 2 w kwadracie to 22 w trójkącie, czyli 44 = 256. Do bardziej znanych liczb powstałych przy użyciu tego zapisu należą mega (2 w kole ②), medzon (3 w kole) i megiston (10 w kole ⑩) zdefiniowane przez Steinhausa oraz moser (2 w mega-kącie). Liczby te są znacznie większe od liczby atomów we Wszechświecie.
Inny zapis
- użyj funkcji trójkąt(x) i kwadrat(x)
- niech będzie liczbą odpowiadającą liczbie w -kątów jeden w drugim. Obowiązują następujące reguły:
- oraz
- mega =
- moser =
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Factoid on Big Numbers (ang.)
- Wielkie Liczby Roberta Munafo. home.earthlink.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-01-02)]., które pomogły Steinhausowi i Moserowi stworzyć ich notację w latach 70.
- Eric W. Weisstein , Megistron, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12] (ang.).
- Eric W. Weisstein , Circle Notation, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12] (ang.).