Nowe Hebrydy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nowe Hebrydy
Condominium des Nouvelles-Hébrides
New Hebrides Condominium
	kondominium
	1906–1980
Godło	Flaga
Państwo	Francja
Siedziba	Port Vila
Data powstania	1906
Data likwidacji	30 lipca 1980
Powierzchnia	12 189 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 100,000
• gęstość	8.2 os./km²
Języki urzędowe	angielski, francuski
	Położenie na mapie;
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zasugerowano, aby ten artykuł podzielić na różne artykuły – 1. archipelag (geografia fizyczna), 2. dawna kolonia (geografia historyczno-polityczna); por. Neue Hebriden(inne języki), de:Kondominium Neue Hebriden).

Nowe Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu około 80 wysp pochodzenia wulkanicznego i koralowego położonego około 1700 km na północny wschód od Australii, między 12 a 20° szerokości geograficznej południowej, obecnie niepodległe państwo Vanuatu.

Geografia

Powierzchnia wysp: 12,2 tys. km² (podawane także 14,8 tys. km²^[1]). Ludność w roku 2008 wynosiła 233 tys. osób, głównie pochodzenia melanezyjskiego (98%)^[2]. Główne wyspy Nowych Hebrydów (Espiritu Santo, Éfaté, Erromango, Malekula) są pochodzenia wulkanicznego, małe wysepki (Lopevi, Tanno) mają charakter koralowy. Ambrim i Lopevi są czynnymi wulkanami^[1].

Na wyspach panuje klimat wilgotny równikowy. Wyspy północne porastają wilgotne lasy równikowe, wyspy na południu porastają lasy suche i sawanna^[3]. Średnie temperatury miesięczne w przedziale 23–28 °C^[1]. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia, roczna suma opadów wynosi 1500–2500 mm^[3]. Często występują cyklony^[2].

Historia

Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka^[1]. To on właśnie nadał im nazwę Nowych Hebrydów^[2]. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy. Od 1906 roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium^[1]. W 1980 roku wyspy uzyskały pełną niepodległość jako państwo Vanuatu^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.
↑ ^a ^b ^c ^d Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.
↑ ^a ^b Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.

[pwn-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.

[pwnnowy-2] Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.

[weas-3] Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.

[1]

[2]

[3]

Ameryka	Nowa Francja Akadia Luizjana Quebec Nowa Szkocja Saint-Domingue Saint Lucia Dominika
Afryka	Algieria Francuska Francuska Afryka Równikowa Czad Gabon Kongo Środkowe Ubangi-Szari Francuska Afryka Zachodnia Dahomej Górna Wolta Gwinea Mauretania Niger Senegal Sudan Francuski Wybrzeże Kości Słoniowej Komory Madagaskar Maroko Francuskie Mauritius Seszele Somali Francuskie Tunezja Francuska
Azja	Indie Francuskie Pondicherry Karikal Yanaon Mahé Chandernagore Indochiny Francuskie Tonkin Kochinchina Annam Laos Kambodża terytoria mandatowe: Syria i Liban
Australia i Oceania	Nowe Hebrydy kondominium