Nozdrza tylne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nozdrza tylne (łac. choanae) – przestrzeń w obrębie głowy, rynienka kostna otwierająca się w kierunku dolnym. Przyśrodkowo ogranicza je i dzieli na parzysty otwór lemiesz. Oprócz niego tworzą je jeszcze brzeg wolny blaszki poziomej kości podniebiennej, blaszka pionowa tej samej kości (swą powierzchnią przyśrodkową), kość skrzydłowa i kość podstawno-klinowa, a dokładniej jej wyrostek skrzydłowaty. Otwiera się ku nim przewód nosowo-gardłowy, leżący od strony jamy nosowej^[1].

• Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.