Olszynka (dopływ Parsęty) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olszynka
Ilustracja
Rzeka w Dygowie podczas wiosennych roztopów
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Potok
Długość ok. 7 km
Źródło
Miejsce Stojkowo
Współrzędne

54°09′17″N 15°43′11″E/54,154722 15,719722

Ujście
Recypient Parsęta
Miejsce

Miechęcino

Współrzędne

54°06′40″N 15°44′50″E/54,111111 15,747222

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie gminy Dygowo
Mapa konturowa gminy Dygowo, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”

Olszynkapotok[1] w woj. zachodniopomorskim o długości ok. 7 km; prawobrzeżny dopływ Parsęty, płynący po Równinie Białogardzkiej.

Potok bierze swój początek od jeziora Stojkowo na zachód od wsi Stojkowo, skąd płynie na południe do wsi Dygowo[2]. Uchodzi od prawego brzegu do Parsęty w miejscowości Miechęcino.

Nazwę Olszynka wprowadzono w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Eller Bach[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 195, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Arkusz N-33-68-C. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-05-28].
  3. M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 13