Otto Westphalen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Otto Westphalen (ur. 12 marca 1920 w Hamburgu, zm. 9 stycznia 2008, tamże) – dowódca U-Bootów U-121 i U-968 w czasie II wojny światowej, porucznik, kawaler Krzyża Żelaznego.

W styczniu 1944 roku był członkiem sądu wojennego, który skazał Oskara Kuscha, dowódcę U-154, na śmierć pod zarzutem szerzenia defetyzmu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eric C. Rust: The Case of Oskar Kusch and the Limits of U-boat Camaraderie in World War II: Reflections on a German Tragedy. International Journal of Naval History. [dostęp 2011-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-25)]. (ang.).

Bibliografia przedmiotowa

[edytuj | edytuj kod]
  • Busch, Rainer & Röll, Hans-Joachim (2003). Der U-Boot-Krieg 1939-1945 - Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von September 1939 bis Mai 1945 (in German). Hamburg, Berlin, Bonn Germany: Verlag E.S. Mittler & Sohn. ISBN 3-8132-0515-0.
  • Fellgiebel, Walther-Peer (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.
  • Kurowski, Franz (1995). Knight's Cross Holders of the U-Boat Service. Schiffer Publishing Ltd. ISBN 0-88740-748-X.
  • Range, Clemens (1974). Die Ritterkreuzträger der Kriegsmarine. Stuttgart, Germany: Motorbuch Verlag. ISBN 3-87943-355-0.
  • Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena, Germany: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.