Płastun – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/26/%D0%9F%D0%B5%D1%80%D0%BE%D0%B2_%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%83%D0%BD%D1%8B.jpg/270px-%D0%9F%D0%B5%D1%80%D0%BE%D0%B2_%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%83%D0%BD%D1%8B.jpg)
Płastun (ukr. пластун) – w wojskach kozackich żołnierz wyspecjalizowany w akcjach zwiadowczych i działaniach rozpoznawczych.
Oddziały złożone z takich zwiadowców istniały początkowo w wojskach Kozaków czarnomorskich, w XIX i XX wieku także w wojskach Kozaków kubańskich.
Podczas II wojny światowej w Armii Czerwonej sformowano 9 Płastuńską Krasnodarską Ochotniczą Dywizję Strzelców, której żołnierzy Niemcy nazywali „rzezimieszkami Stalina”. W wojskach niemieckich korzystano z podobnych oddziałów w składzie XV Kozackiego Korpusu Kawalerii SS.
Największa ukraińska organizacja harcerska Płast swoją nazwę wywodzi od płastunów kozackich[1]. W obecnych czasach na Ukrainie „płastun” oznacza członka organizacji Płast, czyli harcerza.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Історія Пласту [online], Пласт [dostęp 2023-11-01] (ukr.).