Pachyten – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pachyten – trzecia z faz profazy I mejozy. Następuje po zygotenie, a poprzedza diploten.

Kompleks synaptonemalny jest w tej fazie bardzo zwarty.

Podczas pachytenu następuje:

  • zjawisko crossing over,
  • dalszy proces spiralizacji całkowicie skoniugowanych chromosomów homologicznych, które grubieją i skracają się, osiągając długość 5-krotnie mniejszą niż w leptotenie. Z tego powodu pachyten nazywany jest stadium grubych nici.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]