Panna mężatka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Igor Śmiałowski w roli Adolfa - inscenizacja Panny mężatki w Teatrze Narodowym w Warszawie (1958)

Panna mężatka – komedia Józefa Korzeniowskiego w trzech aktach. Prapremiera odbyła się 29 marca 1844[1].

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Panna Cecylia martwi się tym, że wciąż nie jest mężatką. Zdaniem ciotki Cecylia zanadto okazuje, że zależy jej na zdobyciu męża, przez co zniechęca do siebie kandydatów (a w szczególności wymarzonego Adolfa). Kobiety wpadają na pomysł mistyfikacji: rozpuszczają wiadomość, że Cecylia wyszła za mąż za szanowanego obywatela z guberni Witebskiej. Uważają, że dzięki temu wzrośnie atrakcyjność Cecylii w oczach mężczyzn: Wiek nasz tak zepsuty, że ten sam mężczyzna, który był prawie obojętnym dla panny, gotów dla niej szaleć, gdy ją ujrzy mężatką[2]. Pan Adolf chwyta przynętę i gdy tylko dowiaduje się, że Cecylia jest mężatką, zaczyna żałować, że się jej sam nie oświadczył.

Inscenizacje (wybór)[1]

[edytuj | edytuj kod]
  • Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1920, reż. Stanisława Wysocka)
  • Teatr Polski w Poznaniu (1926, reż. Bolesław Szczurkiewicz)
  • Teatr Nowy im. Heleny Modrzejewskiej w Poznaniu (1936, reż. Nuna Młodziejowska-Szczurkiewiczowa)
  • Teatr Wielki we Lwowie (1937, reż. Władysław Krasnowiecki)
  • Zespół Objazdowy Reduty (1938)
  • Teatr Miejski w Sosnowcu (1947, reż. Marian Mariański)
  • Teatr Mały w Szczecinie (1947, reż. Nuna Młodziejowska-Szczurkiewiczowa)
  • Teatr Młodego Widza w Krakowie (1948, reż. Jerzy Leszczyński)
  • Teatr Ziemi Lubuskiej w Gorzowie Wielkopolskim (1948, reż. Franciszek Rychłowski)
  • Teatry Dramatyczne we Wrocławiu (1952, reż. Artur Młodnicki)
  • Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg (1955, reż. Jan Urlich)
  • Teatr Popularny w Grudziądzu (1955, reż. Maria Szczęsna)
  • Teatr Narodowy w Warszawie (1958, reż. Janusz Strachocki)
  • Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1958, reż. Zofia Modrzewska)
  • Teatr Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1959, reż. Aleksander Aleksy)
  • Teatr Ziemi Łódzkiej (1960, reż. Aniela Borysławska)
  • Teatr Ziemi Opolskiej (1963, reż. Romana Bohdanowicz)
  • Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1968, reż. Andrzej Dobrowolski)

Spektakl radiowy

[edytuj | edytuj kod]

W 1954 r. w Teatrze Polskiego Radia wyemitowano spektakl pt. Panna mężatka (reż. Jerzy Leszczyński)[3].

Spektakl telewizyjny

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 r. w Teatrze Telewizji wyemitowano spektakl pt. Panna mężatka (reż. Tadeusz Aleksandrowicz)[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Panna mężatka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2024-02-26].
  2. ↑ Panna mężatka. Komedya w trzech aktach, [w:] Józef Korzeniowski, Dzieła, t. 9, Warszawa: S. Lewental, 1873, s. 361 [dostęp 2024-02-26].
  3. ↑ Panna mężatka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2024-02-26].
  4. ↑ Panna mężatka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2024-02-26].
  5. ↑ Panna mężatka [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-02-26].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Panna_mężatka&oldid=73004371”