Parów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parów – rodzaj małej, suchej doliny o płaskim dnie i nachylonych zboczach. Powstaje poprzez przeobrażenie wąwozu^[1] podczas erozji. Wypełnia się wodą po intensywnych deszczach^[2]. Od wąwozu różni się mniej stromymi zboczami pokrytymi roślinnością.^[3]

Słowa arroyo, używanego również we współczesnym języku angielskim na określenie parowu, użyli po raz pierwszy Hiszpanie w roku 775, w odniesieniu do koryta rzecznego^[4].

Przypisy

↑ praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 461.
↑ Arroyo. Definition. msn, 31 października 2009.
↑ parów - Encyklopedia Leśna [online], www.encyklopedialesna.pl [dostęp 2022-05-24] .
↑ David S. G. Thomas, Andrew S. Goudie: The Dictionary of Physical Geography. John Wiley & Sons, 2009, s. 29. ISBN 978-1-4443-1316-1.

[1] raca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 461.

[2] Arroyo. Definition. msn, 31 października 2009.

[3] parów - Encyklopedia Leśna [online], www.encyklopedialesna.pl [dostęp 2022-05-24] .

[4] David S. G. Thomas, Andrew S. Goudie: The Dictionary of Physical Geography. John Wiley & Sons, 2009, s. 29. ISBN 978-1-4443-1316-1.

[1]

[2]

[3]

[4]