Parafia św. Michała Archanioła w Trześciance – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia św. Michała Archanioła
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Polska

Siedziba

Trześcianka

Adres

Trześcianka 120
17-210 Narew

Data powołania

okres II wojny światowej (ostatnia reaktywacja)

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Dekanat

Narew

Cerkiew

św. Michała Archanioła

Proboszcz

ks. prot. mgr Marek Wasilewski

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Wspomnienie liturgiczne

8/21 listopada

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia52°56′23,2″N 23°26′49,3″E/52,939778 23,447028

Parafia św. Michała Archaniołaparafia prawosławna w Trześciance, w dekanacie Narew diecezji warszawsko-bielskiej.

Na terenie parafii funkcjonuje 1 cerkiew i 1 kaplica:

W obrębie parafii znajduje się też przydrożna kapliczka na obrzeżach Trześcianki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki parafii sięgają prawdopodobnie XVI w., jednak pierwsza pisemna wzmianka (o drewnianej cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Trześciance) pochodzi dopiero z 1773[1]. W 1804 parafia należała do unickiego dekanatu białostockiego, liczyła 873 osoby i obejmowała wsie: Trześcianka, Białki, Hoźna (gdzie znajdowała się kaplica filialna), Iwanki, Ogrodniki, Saki i Soce. 11 maja 1835, wskutek zniszczenia cerkwi w Trześciance przez pożar, parafię zlikwidowano, a wiernych dołączono do parafii w Puchłach. W 1839, po synodzie połockim wierni z Trześcianki, będący dotychczas unitami, przyjęli prawosławie.

W 1850 w uroczysku Stawok (w sąsiedztwie budynków parafialnych) otwarto szkołę cerkiewną[a], przy której w 1875 założono bibliotekę, a w późniejszym czasie zorganizowano także kurs nauczycielski i klasę rzemiosła. Spaloną cerkiew – wskutek trudności finansowych – odbudowano dopiero w latach 1864–1867 i konsekrowano pod wezwaniem św. Michała Archanioła (z bocznym ołtarzem poświęconym Bogurodzicy). W 1884 wokół świątyni wzniesiono mur z kamienia polnego. W 1894 z Białowieży sprowadzono drewnianą kaplicę, którą zrekonstruowano na cmentarzu i konsekrowano (9 września) pod wezwaniem Ofiarowania Bogurodzicy (Wprowadzenia do Świątyni). Reaktywacja parafii w Trześciance nastąpiła w 1896.

Działalność parafii przerwał wybuch I wojny światowej – większość ludności udała się na bieżeństwo, a szkoła i budynki parafialne uległy całkowitemu zniszczeniu.

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku sześć wsi, które do wybuchu I wojny światowej stanowiły parafię, zamieszkiwało 1190 osób, w tym 992 wyznania prawosławnego (co dawało ponad 83% wszystkich mieszkańców tych miejscowości)[2]. Mimo to, niepodległe już, polskie władze nie wyraziły zgody na reaktywację parafii; dopiero 22 lutego 1928 otwarto placówkę (po dołączeniu do niej wiernych parafii w Puchłach) jako filię parafii w Narwi.

W czasie II wojny światowej parafia w Trześciance odzyskała samodzielność. W 1945 liczyła 1311 osób.

W 1951 parafia weszła w skład diecezji białostocko-gdańskiej, a w kwietniu 1958 została dołączona do diecezji warszawsko-bielskiej (od 1962 należy do dekanatu Narew w tejże diecezji). W 1979 zbudowano dom parafialny obok cerkwi, po wcześniejszym zlikwidowaniu plebanii i budynków gospodarczych w uroczysku Stawok.

W 1999 władze samorządowe gminy Narew przekazały parafii budynek dawnej szkoły podstawowej w Trześciance, w którym po wykonaniu niezbędnego remontu urządzono Prawosławny Dom Opieki (poświęcony 2 września 2001 przez metropolitę Sawę). Po zakończeniu adaptacji całego budynku, w obiekcie przebywa około 30 pensjonariuszy.

Miejscowości stanowiące parafię

[edytuj | edytuj kod]

Parafię tworzą następujące miejscowości: Trześcianka, Ancuty, Białki, Iwanki, Ogrodniki, Saki oraz Żywkowo z ogólną liczbą 200 parafian.

Wykaz proboszczów

[edytuj | edytuj kod]
  • ok. 1773 – ks. Tomasz Szymon Płaszkiewicz
  • ok. 1788 – ks. Paweł Bielawski[3]
  • 1864–1867 – ks. Grzegorz Sosnowski
  • 1866–1896 – ks. Flor Sosnowski
  • 3.04.1976 – 30.08.1977 – ks. Witalis Gawryluk
  • 21.09.1977 – 27.03.1980 – ks. Witalis Gawryluk
  • 27.03.1980 – 19.03.1992 – ks. Jan Barszczewski
  • 14.04.1992 – 2013 – ks. Jerzy Ochrymiuk
  • od 2013 – ks. Marek Wasilewski

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  1. Późniejsze Seminarium Nauczycielskie im. Świętych Cyryla i Metodego, działające do 1915.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Maroszek, Waldemar Wilczewski. „Księga Wizyty Dziekańskiej Dekanatu Podlaskiego – przeze mnie księdza Bazylego Benedykta Guttorskiego dziekana podlaskiego, plebana golniewskiego w roku 1773 miesiąca Novembra dnia 17 iuxta vetus kalendarza sporządzona”. 400-lecie Unii Brzeskiej. Dzieje parafii białostockiej Kościoła Unickiego na tle dekanatu podlaskiego w świetle osiemnastowiecznych źródeł historycznych.. „Prace Białostockiego Towarzystwa Naukowego nr. 34”, 1996. Białystok: Białostockie Towarzystwo Naukowe. [dostęp 2015-11-22]. 
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 23 (32).
  3. Jerzy Kalina: Wykaz proboszczów dekanatu podlaskiego z 1788 roku. [w:] Białoruskie Zeszyty Historyczne, Беларускі гістарычны зборнік nr 2/1994 [on-line]. Białoruska biblioteka w internecie: Kamunikat.org, 1994. s. 101. [dostęp 2015-11-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012
  • Kalendarz Prawosławny 2015, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 178

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]