Pawło Kasanow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pawło Kasanow
Pełne imię i nazwisko

Pawło (Pasza) Namazowycz Kasanow

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1953
Rosyjska FSRR

Wzrost

? cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Sudnobudiwnyk Mikołajów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971 Sudnobudiwnyk Mikołajów ? (?)
1971–1973 SKA Odessa ? (?)
1973–1976 Sudnobudiwnyk Mikołajów ? (?)
1976–1986 Łokomotyw/Nywa Winnica 429 (115)
1987 Metałurh Zaporoże 27 (2)
1987–1989 Nywa Winnica 94 (13)
1990 Polissia Żytomierz 22 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1994 Nywa Winnica (asystent)
1995–1996 Switanok Winnica (prezes)
1996–1997 Nywa Winnica
1997–2005 Switanok Winnica (prezes)
2006–2008 Nywa-Switanok Winnica (dyrektor wyk.)
2008– Nywa Winnica (dyrektor)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pawło (Pasza) Namazowycz Kasanow, ukr. Павло (Паша) Намазович Касанов, ros. Павел Намазович Касанов, Pawieł Namazowicz Kasanow (ur. 19 stycznia 1953 w Kraju Nadmorskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener i funkcjonariusz piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Dalekim Wschodzie, ale potem razem z rodziną przeniósł się do Mikołajowa, gdzie poszedł do szkoły. Mając 17 lat trafił do juniorskiej drużyny Sudnobudiwnyka Mikołajów. W 1971 rozpoczął karierę piłkarską w pierwszej drużynie Sudnobudiwnyka Mikołajów, ale wkrótce był zmuszony wykonywać służbę wojskową w SKA Odessa. Po zwolnieniu ze służby powrócił do Sudnobudiwnyka. W 1976 przeszedł do Łokomotywu Winnica, który później zmienił nazwę na Nywa Winnica. W 1987 bronił barw Metałurha Zaporoże, ale powrócił do Nywy Winnica. W 1990 roku zakończył karierę piłkarską w Polissia Żytomierz[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę szkoleniową. Najpierw pomagał trenować rodzimy klub Nywa Winnica. Od 1995 do 2005 pracował jako Prezes amatorskiego zespołu Switanok Winnica, a w sezonie 1996/1997 prowadził wyższoligową Nywę Winnica. W 2006 objął stanowisko dyrektora wykonawczego klubu Nywa-Switanok Winnica. Od 2008 pracuje na stanowisku dyrektora sportowego Nywy Winnica[2].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz Ukraińskiej SRR: 1984
  • wicemistrz Ukraińskiej SRR: 1981, 1985
  • brązowy medalista Mistrzostw Ukraińskiej SRR: 1983
  • zdobywca Pucharu Ukraińskiej SRR: 1990
  • półfinalista juniorskich mistrzostw ZSRR: 1970

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • wybrany do listy 22 najlepszych piłkarzy Ukraińskiej SRR: Nr 1 (1983), Nr 2 (1985)
  • rekordzista klubu Nywa Winnica w ilości rozegranych meczów w mistrzostwach kraju: 513
  • rekordzista klubu Nywa Winnica (razem z Serhijem Szewczenkę) w ilości strzelonych goli w mistrzostwach kraju: 127
  • rekordzista klubu Nywa Winnica w ilości strzelonych goli we wszystkich meczach Mistrzostw i Pucharu ZSRR oraz spotkań międzynarodowych: 142

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]