Philips Records – Wikipedia, wolna encyklopedia

Philips Records

Holding	Universal Music Group
Rok powstania	1946
Założyciel	Koninklijke Philips B.V.
Dystrybucja	Decca Records, Verve Records, Mercury Records
Gatunki	jazz, muzyka pop, rock, muzyka poważna
Siedziba	Nowy Jork
Kraj pochodzenia	Holandia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Philips Records – holenderska wytwórnia płytowa, założona w 1946 roku, wydająca płyty od 1950 roku. W 1998 roku, po wcześniejszych przekształceniach organizacyjnych, została częścią Universal Music Group.

Philips Records była wytwórnią płytową założona przez holenderską firmę elektroniczną Koninklijke Philips B.V. w 1950 roku. Wydawała licencjonowane produkty amerykańskiej wytwórni Columbia Records^[1]. W 1958 roku firma Philips utworzyła spółkę zależną Fontana Records powierzając kierownictwo nad nią Jackowi Baverstockowi. Pierwsze wydane przez nią single były odtwarzane z prędkością 78 obr./min. Wśród artystów znalazły się takie nazwiska jak: Jimmy Jaques (nr kat. TF100), Tommy Reilly, Al Saxon, oraz kilka nagrań Columbii, w tym takich artystów jak: Frank Sinatra, Johnny Mathis, Marty Robbins i Screamin’ Jay Hawkins^[2]. W 1961 roku Philips Records wspierał Columbię Records w utworzeniu CBS Records. W 1962 roku Philips Records i Deutsche Grammophon utworzyły spółkę joint venture Gramophon-Philips Group^[3].

Ostatnie swoje single i albumy na rynku amerykańskim wytwórnia Philips wydała w marcu 1962 roku, później jej repertuar przejęła CBS Records^[2]. Amerykańska filia Philipsa w II połowie lat 60. odegrała znaczącą rolę w promowaniu rocka garażowego i rocka psychodelicznego, a jej największym sukcesem było spopularyzowanie zespołu Blue Cheer^[3].

W 1972 roku Philips, Fontana, Philips Records oraz nowo powstały Vertigo Records zostały połączone w nową firmę o nazwie Phonogram Records. W 1980 roku Phonogram i Polydor Records postanowiły połączyć się w PolyGram Records. W ramach nowej firmy PolyGram postanowił zaprzestać działalności Philipsa jako wytwórni pop i rock w Wielkiej Brytanii i w większej części Europy, choć nadal często wydawał płyty pod marką Philipsa we Francji i Azji Południowo-Wschodniej^[3].

W 1984 roku rozpoczęto wydawanie na płytach CD klasycznego katalogu Philipsa jako: Digital Classics, Legendary Classics, Silver Line Classics i Concert Classics, uszeregowanych zgodnie ze strukturą cen detalicznych – od najdroższych, Digital Classics (typ nagrań DDD), do najtańszych, Concert Classics (typ nagrań ADD). W 1999 roku Philips Classics został wchłonięty przez Decca Music Group, a działalność nagraniowa i masteringowa Philipsa w Holandii została zamknięta. Byli pracownicy kupili Philips Recording Center w Baarn w Holandii i założyli firmę nagrywającą i masteringową Polyhymnia International oraz Pentatone Records, która specjalizuje się w wydawnictwach SACD. Wiele klasycznych nagrań Philipsa zostało ponownie wydanych pod szyldem Eloquence^[2].

W 1998 roku Philips Records stał się częścią Universal Music Group^[3].

 Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy Philips Records.

• Philips Records na Discogs