Pianchi (arcykapłan Amona) – Wikipedia, wolna encyklopedia

R8U36D1 Q3
N35
M17Y5
N35
M23X1
Z2
R8G41Z4S34N35
Aa1 Z1
Hem-neczer-Tepi-en-Amon nesyt neczer Pianchi w hieroglifach

PianchiHem-Neczer Tepi-en-Amon nesyt neczer PianchiBoski Ojciec Pierwszy Prorok Amona, boski w królowaniu Pianchi – Wielki kapłan Amona, a zarazem dowódca wojskowy – wódz armii. Prawdopodobnie syn Herhora, (lub według innych ocen jego zięć). Godność Wielkiego kapłana Amona w Tebach objął po śmierci Herhora, wcześniej już obejmując dowództwo nad armią nie pytając o zezwolenie Ramzesa, będącego wówczas (co najmniej tytularnym) Królem Górnego i Dolnego Egiptu. Od końca jego pontyfikatu w Egipcie rozpoczyna się okres wyraźnej dwuwładzy. Północą władają królowie założonej w Tanis przez Smendesa XXI dynastii, a na południu niepodzielną władzę sprawują arcykapłani Amona. Okres władzy Pianchiego jest jednym z okresów w dziejach Egiptu, o których niewiele wiadomo. Niepewne są lata jego pontyfikatu, jak również jego rodowód. Informacją pewną natomiast jest to, iż swego syna Pinodżema ożenił z córką Ramzesa XIHenuttaui II.

W czasie jego pontyfikatu równocześnie władzę sprawowali:

  • Ramzes XI – w Pi-Ramzes.
  • Smendes I – jako namiestnik Dolnego Egiptu, a po śmierci Ramzesa jako Król Górnego i Dolnego Egiptu.
  • Panehsi – jako wicekról Nubii.