Pietro Canonica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pietro Canonica
Ilustracja
Dmitrij Skałon i Pietro Canonica (1913)
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1869
Moncalieri

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1959
Rzym

Senator dożywotni
Okres

od 1950
do 1957

Pietro Canonica (ur. 1 marca 1869 w Moncalieri, zm. 8 czerwca 1959 w Rzymie) – włoski rzeźbiarz, malarz, kompozytor, a także senator dożywotni.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Accademia Albertina w Turynie, po czym rozpoczął karierę artysty-rzeźbiarza, kultywując tradycję kultury włoskiej. Uczestniczył w wielu krajowych i międzynarodowych wystawach w Europie (w tym w Paryżu, Wenecji, Londynie i innych). Był członkiem m.in. Akademii Świętego Łukasza oraz szeregu organizacji kulturalnych i naukowych. W czasie swojej aktywności odwiedzał kręgi arystokratyczne, był zapraszany przez głowy państw, wykonując na zlecenie dworów popiersia i portrety panujących[1].

Komponował także opery, m.in. Miranda, La Sposa di Corinto, Enrico di Mirval, Medea, Impressioni i Sacra Terra[2]. W drugiej połowie lat 20. XX wieku, kiedy już cieszył się międzynarodową sławą, władze miejskie Rzymu udostępniły mu kompleks Villa Borghese, który wykorzystał jako miejsce zamieszkania i pracy[3]. Po śmierci urządzono w tym miejscu muzeum jego imienia.

1 grudnia 1950 prezydent Włoch Luigi Einaudi w uznaniu zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Pietro Canonica zasiadał w Senacie I, II i III kadencji, tj. do czasu swojej śmierci[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biographical Sketch of Pietro Canonica. museocanonica.it. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
  2. Museo Canonica. confartigianato.it. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).
  3. Musei in Comune. zetema.it. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).
  4. Pietro Canonica na stronie Senatu III kadencji. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).