Piotr II Oldenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr II Oldenburg
Ilustracja
wielki książę Oldenburga
Okres

od 27 lutego 1853
do 13 czerwca 1900

Dane biograficzne
Dynastia

Oldenburgowie

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1827
Oldenburg

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1900
Rastede

Ojciec

August

Matka

Ida Anhalt-Bernburg-Schaumburg-Hoym

Żona

Elżbieta Sachsen-Altenburg

Dzieci

Fryderyk August II,
Jerzy Ludwik,
córka (ur. i zm. 1857)

Odznaczenia
Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Nikolaus Friedrich Peter (ur. 8 lipca 1827 w Oldenburgu, zm. 13 czerwca 1900 w Rastede) – wielki książę Oldenburga; pruski generał kawalerii oraz hanowerski generał piechoty. W chwili kiedy został monarchą Wielkie Księstwo Oldenburga było członkiem Związku Niemieckiego (będącego luźną konfederacją państw). Podczas jego panowania stało się częścią Związku Północnoniemieckiego (będącego od 1 lipca 1867 właściwie państwem związkowym[1]), a następnie Cesarstwa Niemieckiego.

Był synem wielkiego księcia Oldenburga Augusta i jego drugiej żony księżnej Idy (zmarłej zanim jej mąż został monarchą). Piotr II na tron wstąpił po śmierci ojca 27 lutego 1853.

10 lutego 1852 w Hildburghausen poślubiła księżniczkę Saksonii-Altenburg Elżbietę. Para miała troje dzieci:

  • Fryderyka Augusta II (1852–1931), ostatniego wielkiego księcia Oldenburga
  • księcia Jerzego Ludwika (1855–1939)
  • córkę (1857–1857)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mieczysław Żywczyński: Historia Powszechna 1789-1870. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 492.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]