Piotr Kościński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Piotr Kościński (ur. 26 czerwca 1959) – polski dziennikarz, politolog, analityk, działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1982 ukończył studia dziennikarskie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Podjął studia doktoranckie w Instytucie Dziennikarstwa UW[1]. W latach 1989–1990 odbył studia podyplomowe dla dziennikarzy specjalizujących się w tematyce międzynarodowej w Centrum Kształcenia Służby Zagranicznej przy Akademii Nauk Społecznych.
W latach 1983–1991 pracował w redakcji "Tygodnika Demokratycznego", gdzie od 1988 pełnił funkcję kierownika działu politycznego oraz zasiadał w kolegium redakcyjnym. Publikował również w "Kurierze Polskim". Od 1991 do 2013 związany z "Rzeczpospolitą", gdzie zajmował się tematyką wschodnią (Ukrainą i Białorusią, państwami bałtyckimi, Mołdawią, krajami Azji Centralnej, a także sprawami Polaków na Wschodzie), był korespondentem gazety w Kijowie (1997–1999), redaktorem dodatku tematycznego "Bezkresy Rzeczpospolitej" (2009) oraz zastępcą kierownika działu zagranicznego (2012–2013). Od 2013 pracuje w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, jest koordynatorem programu Europa Wschodnia i Południowo-Wschodnia.
Był działaczem Stronnictwa Demokratycznego, sprawował m.in. funkcję sekretarza Uczelnianego Komitetu SD przy Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem Centralnego Zespołu Prelegentów SD[2]. Działał również w Związku Młodzieży Demokratycznej, będąc członkiem prezydium Tymczasowej Rady Krajowej ZMD. Jako delegat Tymczasowego Komitetu Założycielskiego uczestniczył w zjeździe założycielskim ZMD. W 1990 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Warszawy z ramienia SD w pierwszych wolnych wyborach samorządowych[3].
Od końca lat 80. angażował się na rzecz Polaków na Wschodzie, działał w założonej przez działaczy SD Fundacji "Rodacy – Rodakom", będąc wiceprezesem jej zarządu[4], a po jej przekształceniu – w Fundacji Lelewela, w której obecnie jest prezesem[5]. Pełnił funkcję prezesa Polsko-Ukraińskiego Klubu Dziennikarzy w Warszawie. Związał się z powołaną w 2022 partią Centrum dla Polski[6].
Jest autorem dwóch powieści poświęconych losom Polaków na sowieckiej Ukrainie w dwudziestoleciu międzywojennym: Przez czerwoną granicę (2009) i Przez czerwony step (2011).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spór o koncepcję. „Kurier Polski”, s. 3, 1987-09-04.
- ↑ Ludzie i sprawy SD. „Kurier Polski”, s. 2, 1985-12-19.
- ↑ Krok w krok za kandydatami. „Kurier Polski”, s. 2, 1990-05-24.
- ↑ (red. Krystyna Marszałek-Młyńczyk), Ojczyzno kochana poszukaj swych dzieci ... Wspomnienia i dokumenty, Fundacja "Rodacy - Rodakom", Warszawa 1996, s. 152
- ↑ Ludzie fundacji. fundacjalelewela.pl. [dostęp 2023-12-16].
- ↑ Informacje o posiedzeniu rady krajowej CdP. twitter.com, 2023-12-02. [dostęp 2023-12-16].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kościński: Bezkresy Rzeczpospolitej. blog.rp.pl. [dostęp 2013-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-28)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kościński. Polski Instytut Spraw Międzynarodowych. [dostęp 2013-11-03].
- Krzysztof Lewandowski. Nie chcemy być piątym kołem u wozu. „Kurier Polski”, s. 3, 1981-02-19.