Piotr Kościński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Kościński (ur. 26 czerwca 1959) – polski dziennikarz, politolog, analityk, działacz społeczny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1982 ukończył studia dziennikarskie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Podjął studia doktoranckie w Instytucie Dziennikarstwa UW[1]. W latach 1989–1990 odbył studia podyplomowe dla dziennikarzy specjalizujących się w tematyce międzynarodowej w Centrum Kształcenia Służby Zagranicznej przy Akademii Nauk Społecznych.

W latach 1983–1991 pracował w redakcji "Tygodnika Demokratycznego", gdzie od 1988 pełnił funkcję kierownika działu politycznego oraz zasiadał w kolegium redakcyjnym. Publikował również w "Kurierze Polskim". Od 1991 do 2013 związany z "Rzeczpospolitą", gdzie zajmował się tematyką wschodnią (Ukrainą i Białorusią, państwami bałtyckimi, Mołdawią, krajami Azji Centralnej, a także sprawami Polaków na Wschodzie), był korespondentem gazety w Kijowie (1997–1999), redaktorem dodatku tematycznego "Bezkresy Rzeczpospolitej" (2009) oraz zastępcą kierownika działu zagranicznego (2012–2013). Od 2013 pracuje w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, jest koordynatorem programu Europa Wschodnia i Południowo-Wschodnia.

Był działaczem Stronnictwa Demokratycznego, sprawował m.in. funkcję sekretarza Uczelnianego Komitetu SD przy Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem Centralnego Zespołu Prelegentów SD[2]. Działał również w Związku Młodzieży Demokratycznej, będąc członkiem prezydium Tymczasowej Rady Krajowej ZMD. Jako delegat Tymczasowego Komitetu Założycielskiego uczestniczył w zjeździe założycielskim ZMD. W 1990 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Warszawy z ramienia SD w pierwszych wolnych wyborach samorządowych[3].

Od końca lat 80. angażował się na rzecz Polaków na Wschodzie, działał w założonej przez działaczy SD Fundacji "Rodacy – Rodakom", będąc wiceprezesem jej zarządu[4], a po jej przekształceniu – w Fundacji Lelewela, w której obecnie jest prezesem[5]. Pełnił funkcję prezesa Polsko-Ukraińskiego Klubu Dziennikarzy w Warszawie. Związał się z powołaną w 2022 partią Centrum dla Polski[6].

Jest autorem dwóch powieści poświęconych losom Polaków na sowieckiej Ukrainie w dwudziestoleciu międzywojennym: Przez czerwoną granicę (2009) i Przez czerwony step (2011).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spór o koncepcję. „Kurier Polski”, s. 3, 1987-09-04. 
  2. Ludzie i sprawy SD. „Kurier Polski”, s. 2, 1985-12-19. 
  3. Krok w krok za kandydatami. „Kurier Polski”, s. 2, 1990-05-24. 
  4. (red. Krystyna Marszałek-Młyńczyk), Ojczyzno kochana poszukaj swych dzieci ... Wspomnienia i dokumenty, Fundacja "Rodacy - Rodakom", Warszawa 1996, s. 152
  5. Ludzie fundacji. fundacjalelewela.pl. [dostęp 2023-12-16].
  6. Informacje o posiedzeniu rady krajowej CdP. twitter.com, 2023-12-02. [dostęp 2023-12-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]