Podhorodyszcze (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |
1934–1939[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Siedziba | |
Powierzchnia (1934) | 122,16 km² |
Populacja (1931) • liczba ludności |
|
• gęstość | 93,7 os./km² |
Podhorodyszcze – dawna gmina wiejska w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy było Podhorodyszcze.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska[3].
W skład gminy wchodziło 10 gromad:
- Dźwinogród – obejmowała miejscowości Dźwinogród, Czerniejów, Tatałówka, Żuków
- Horodysławice – obejmowała miejscowość Horodysławice
- Hryniów – obejmowała miejscowości Hryniów, Buda pod Mełewom, Buda w Kułakowcu, Buda w Mostyszczu, Na Horach, Sochaniw Młyn, Zalesie
- Kocurów – obejmowała miejscowość Kocurów
- Mikołajów – obejmowała miejscowości Mikołajów, Rudka
- Podhorodyszcze – obejmowała miejscowość Podhorodyszcze, Moczary, Monastyr, Pańczyna, W Pysku
- Podjarków – obejmowała miejscowość Podjarków
- Podsosnów – obejmowała miejscowości Podsosnów, Mikołajów ad Gaje
- Romanów – obejmowała miejscowość Romanów, Czartorysko, Kliszczowa, Łysa Góra, Podciemne, Radowskie
- Siedliska – obejmowała miejscowości Siedliska, Bogajówka[4].
Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 539
- ↑ „Lwowski Dziennik Wojewódzki”, 19, 17 września 1934, s. 195 .