Podlasianie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podlasianie, rzadziej Podlaszanie – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca na obszarze Podlasia:

• na południu – od Łukowa i Międzyrzeca Podlaskiego,
• na północy – po dolinę Narwi i Biebrzy.

Od zachodu Podlasianie są przemieszani z Mazurami, od wschodu zaś – z Białorusinami i Ukraińcami. Podlasianie pochodzą z Mazowsza. W XIII–XV wieku skolonizowali tereny nad środkowym Bugiem, nawarstwiając się na wcześniejszą kolonizację ruską.

• Podlaszucy
• Tutejsi

• Encyklopedia powszechna PWN. Wyd. III. T. 3. Warszawa: PWN, 1985, s. 576. ISBN 83-01-00003-1.