Pogoria (Dąbrowa Górnicza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dzielnica Dąbrowy Górniczej | |
Kolonia Matheron (2009) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Dąbrowy Górniczej | 30 czerwca 1963[1] |
SIMC | 0939817 |
Wysokość | 272 m n.p.m. |
Strefa numeracyjna | 32 |
Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°21′35″N 19°14′39″E/50,359747 19,244100 |
Pogoria została przyłączona do Dąbrowy Górniczej w 1963 roku. W dzielnicy znajdują się domy robotnicze, które niegdyś były nazywane kolonią Matheron, założoną w latach 20. XX wieku dla pracowników kopalni „Paryż”[2]. W dzielnicy znajduje się Pogoria I – jeden z pierwszych sztucznych zbiorników utworzonych na terenie Dąbrowy Górniczej.
Budowę kolonii robotniczej rozpoczęto w 1928, mimo że pierwsze plany pojawiły się już 1923. Powstało 17 wielorodzinnych ceglanych domów robotniczych dla pracowników kopalni „Paryż”. Robotnicze osiedle ukończono w 1932[3].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Kapliczka z 1928 r.
- Kolonia Matheron
- Pogoria I
- Pogoria II
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. 1963 nr 23 poz. 120
- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 31, 32.
- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 32, 33.
Encyklopedie internetowe (część miasta):