French
DeutschPoligon Biedrusko – Wikipedia, wolna encyklopedia
_location_map.png)
_location_map.png)
Poligon w Biedrusku – rozległy poligon wojskowy, umiejscowiony na terenie dużej części gminy Suchy Las oraz w południowo-wschodniej części gminy Oborniki.
Teren
[edytuj | edytuj kod]Teren poligonu ograniczony jest (w przybliżeniu):
- od wschodu i północy rzeką Wartą
- od południa drogą na Morasko w Poznaniu (dokładnie – ul. Franciszka Jaśkowiaka)
- od zachodu wioskami leżącymi w pobliżu szosy Poznań-Oborniki (Suchy Las, Złotniki, Złotkowo, Chludowo, Maniewo, Gołębowo, Gołaszyn).
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Siedzibą komendantury poligonu jest Biedrusko – wieś leżąca pośrodku jego wschodniej granicy.
Przez teren poligonu prowadził Pierścień Rowerowy dookoła Poznania do 22.12.2018 roku, kiedy odcinek ten uległ likwidacji[1]. Teren poligonu wojskowego Biedrusko jest objęty całkowitym zakazem wstępu dla osób nieuprawnionych, w tym dla ruchu pieszego, rowerowego, samochodowego, a także dla wszelkich form turystyki i rekreacji. Zakaz ten obowiązuje 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu – również, gdy nie ma strzelań na poligonie[2]. Droga, którą prowadzi szlak na terenie poligonu wiedzie m.in. przez Łagiewniki oraz Chojnicę.
Jednym z obiektów na terenie poligonu są późnogotyckie ruiny kościoła Ścięcia św. Jana Chrzciciela w nieistniejącej już wsi Chojnica.
Na terenie poligonu utworzono specjalny obszar ochrony siedlisk sieci Natura 2000 „Biedrusko” PLH300001, natomiast część poligonu położona na terenie gminy Suchy Las jest dodatkowo chroniona przez Obszar Chronionego Krajobrazu Biedrusko[3][4].
-
Bunkier na poligonie w Biedrusku -
Czołg na poligonie w Biedrusku -
Chojnica; ruiny żelbetowej imitacji zameczku -
Chojnica; ruiny kościoła pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela
Kadra Obozu Ćwiczeń Biedrusko
[edytuj | edytuj kod]- Komendanci
- ppłk piech. Emil Adolf Furdzik (1923[5] – 1924[6])
- ppłk art. dr Ludwik Tobolewski (do 22 III 1929[7])
- mjr art. Władysław Ołtarzewski (od 27 IV 1929[8])
- ppłk art. Józef Tadeusz Bizoń (od V 1932[9])
- mjr art. Ludwik Iwaszko (1937–1939[10])
- Obsada personalna Komendy OĆ w marcu 1939[10]
- komendant – mjr art. Ludwik Iwaszko
- aiutant – rtm. Józef Leopold Jagielski[a]
- kierownik administracji koszar – kpt. int. Zdzisław Józef Franciszek Taras
Wsie wchłonięte przez teren poligonu
[edytuj | edytuj kod]Filmy kręcone na poligonie
[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Cmentarz w Biedrusku
- Rów Północny - główny ciek poligonu
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 11 kwietnia 1933 ogłoszono sprostowanie imion i daty urodzenia por. Jagielskiego z „Józef IV ur. 1 lipca 1897” na „Józef Leopold ur. 1 lipca 1898”[11]. W czerwcu 1930 został przeniesiony z 8 pułku ułanów do 3 szwadronu pionierów w Poznaniu[12][13]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Obozu Ćwiczeń Biedrusko na stanowisku adiutanta. Był odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi[14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Głośno na poligonie w Biedrusku: będą strzelania i ćwiczenia ze środkami minerskimi [online], epoznan.pl [dostęp 2020-04-01] (pol.).
- ↑ Regulamin korzystania z drogi biegnącej przez teren poligonu Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych przez rowerzystów. [dostęp 2014-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-24)].
- ↑ Biedrusko. [w:] NATURA 2000 a turystyka [on-line]. Instytut na rzecz Ekorozwoju. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Obszar Chronionego Krajobrazu Biedrusko. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1542.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1403.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 122.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 422.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 842.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 100.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 209.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 665.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 137, 842.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.