Portret Alofa de Wignacourta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Portret Alofa de Wignacourta
Ilustracja
Autor

Caravaggio

Data powstania

1607

Medium

olej na płótnie

Wymiary

195 × 134 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Paryż

Lokalizacja

Luwr

Portret Alofa de Wignacourta – obraz namalowany w 1607 r. przez włoskiego artystę barokowego Caravaggia.

Przedstawienie

[edytuj | edytuj kod]

Malując portret Alofa de Wignacourta wielkiego mistrza zakonu joannitów, Caravaggio ukazał świetność i militarną potęgę. Typ portretu przypomina heroiczne przedstawienia renesansowych rycerzy, autorstwa Tycjana czy Veronesego. Okryty zbroją Wignacourt stoi przodem do nas, wygląda groźnie, jego rysy są tylko z lekka wyidealizowane (brodawka na nosie pomniejszona).

Wydźwięk dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Wignacourtowi tak przypadły do gustu portrety namalowane przez Caravaggia (było ich więcej, choć zachował się tylko ten jeden), że uczynił go Kawalerem Magistralnym, przyjmując tym samym do zakonu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Helen Langdon: Caravaggio: A Life.