Portret Alofa de Wignacourta – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |
---|---|
Data powstania | 1607 |
Medium | |
Wymiary | 195 × 134 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Portret Alofa de Wignacourta – obraz namalowany w 1607 r. przez włoskiego artystę barokowego Caravaggia.
Przedstawienie
[edytuj | edytuj kod]Malując portret Alofa de Wignacourta wielkiego mistrza zakonu joannitów, Caravaggio ukazał świetność i militarną potęgę. Typ portretu przypomina heroiczne przedstawienia renesansowych rycerzy, autorstwa Tycjana czy Veronesego. Okryty zbroją Wignacourt stoi przodem do nas, wygląda groźnie, jego rysy są tylko z lekka wyidealizowane (brodawka na nosie pomniejszona).
Wydźwięk dzieła
[edytuj | edytuj kod]Wignacourtowi tak przypadły do gustu portrety namalowane przez Caravaggia (było ich więcej, choć zachował się tylko ten jeden), że uczynił go Kawalerem Magistralnym, przyjmując tym samym do zakonu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Helen Langdon: Caravaggio: A Life.