Zimna Studnia (potok) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zimna Studnia przed ujściem do Białej Wody | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Potok 5 rzędu | |
Ujście | |
Recypient | Biała Woda |
Miejsce | |
Wysokość | 647 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Pienin | |
Położenie na mapie Karpat |
Potok Zimna Studnia – potok w Małych Pieninach, stanowiący lewobrzeżny dopływ Białej Wody. Wypływa spod samego niemal grzbietu Małych Pienin, z wysokości 930 m n.p.m., spomiędzy szczytów Wierchliczki (964 m) i Watrisko (940 m). Ma długość ok. 1,8 km[1] i uchodzi do Białej Wody na wysokości 647 m n.p.m., naprzeciwko charakterystycznej Kornajowskiej Skały o czerwonym zabarwieniu[2].
Średni spadek potoku wynosi 16,7%. Większa część jego biegu to zalesiony jar na północnych zboczach grzbietu Małych Pienin, jedynie dolna część płynie odkrytym, trawiastym zboczem[1], na którym prowadzony jest kulturowy wypas. Dawniej cała zlewnia Potoku Zimna Studnia znajdowała się na terenie wsi Biała Woda, obecnie już nieistniejącej (mieszkańców wysiedlono w ramach Akcji Wisła, a wieś spalono)[2].
Potok tuż przed jego ujściem przecina droga biegnąca wzdłuż potoku Biała Woda[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-11-16] .
- ↑ a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .