Powiat Cammin i. Pom. – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat Cammin i. Pom., Powiat Cammin in Pommmern (niem. Landkreis Cammin i. Pom., Landkreis Cammin in Pommern, Kreis Cammin i. Pom., Kreis Cammin in Pommern, Kreis Cammin; pol. powiat kamieński) – dawny powiat na terenie kolejno Prus, Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej oraz III Rzeszy, istniejący od 1818 do 1945. Należał do rejencji szczecińskiej, w prowincji Pomorze. Teren dawnego powiatu leży obecnie w Polsce, w województwie zachodniopomorskim.

Powiat kamieński jest jednym z najstarszych powiatów w Pomorzu Zachodnim. Jego początki sięgają pierwszej reformy administracyjnej w Prusach z 1815 roku. Wówczas starosta (Landrat) pełnił zarówno funkcje administracyjne, jak i samorządowe. Powiat, z kilkoma przerwami, przetrwał przez ponad 150 lat niemal w niezmienionych granicach aż do dnia dzisiejszego^[1].

W 1939 roku powiat zamieszkiwało 45 198 osób, z czego 43 657 ewangelików, 745 katolików, 295 pozostałych chrześcijan i 11 Żydów^[2].

Wiosną 1945 obszar powiatu zdobyły wojska 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej. Po odejściu wojsk frontowych, powiat na podstawie uzgodnień jałtańskich został przekazany polskiej administracji. Jeszcze w tym samym roku zmieniono nazwę powiatu na powiat kamieński, nie zmieniając znacząco granic.

1 stycznia 1945 w skład powiatu wchodziło:

• jedno miasto: Cammin in Pommern
• 117 innych gmin
• dwa majątki junkierskie

Zobacz multimedia związane z tematem: Powiat Cammin i. Pom.

• Cammin

• Marian Klasik: Przewodnik po zabytkach architektury i techniki gmin powiatu kamieńskiego: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Międzyzdroje, Świerzno, Wolin. Wolin: Lokalna Grupa Działania "Partnerstwo w rozwoju", 1997. ISBN 978-83-933567-5-1. (pol.).