Przychłonka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przychłonka, perylimfa (łac. perilympha) – płyn wypełniający przestrzeń przychłonkową znajdującą się między ścianą wewnętrzną błędnika kostnego, a ścianą błędnika błoniastego. Składem przypomina płyn mózgowo-rdzeniowy, zawiera dużą ilość jonów sodu oraz małą ilość jonów potasu^[1]^[2]^[3].

Zobacz też

↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 473–475, ISBN 978-83-200-3258-1 .
↑ RyszardR. Aleksandrowicz RyszardR., BogdanB. Ciszek BogdanB., Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 530–531, ISBN 978-83-200-3243-7 .
↑ Anthony L.A.L. Mescher Anthony L.A.L., Histologia Junqueira. Podręcznik i atlas, wyd. XV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 544–545, ISBN 978-83-66548-20-6 .