French
DeutschPunkt graniczny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Punkt graniczny – punkt określający przebieg granicy nieruchomości[1], a właściwie punkt załamania granicy między działkami ewidencyjnymi.
Na jego podstawie określana jest granica pomiędzy działkami, obrębami, jednostkami ewidencyjnymi, gminami, powiatami, województwami a także granica państwa. Materializowany w terenie za pomocą znaków granicznych (graniczników). Punkt graniczny jest obiektem bazy danych ewidencja gruntów i budynków (EGiB)[2] i państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju (PRG)[3].
Atrybuty punktu granicznego w EGiB:
- geometria (punkt o współrzędnych prostokątnych płaskich)
- identyfikator EGiB
- oznaczenie w materiale źródłowym
- źródło danych o położeniu
- błąd położenia względem osnowy geodezyjnej 1 klasy
- kod stabilizacji
- kod rzędu granicy
- dodatkowe informacje.
Atrybuty punktu granicznego w PRG:
- geometria (punkt o współrzędnych prostokątnych płaskich)
- identyfikator PRG (idIIP)
- błąd położenia
- status punktu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Dz.U. z 1999 r. nr 45, poz. 453).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2021 r. poz. 1390).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju (Dz.U. z 2021 r. poz. 1373).