R-5M – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rakieta R-5V | |
Państwo | |
---|---|
Inne nazwy | SS-3 Shyster |
Typ | |
Status | wycofany ze służby |
Lata służby | |
Długość | 20,8 m |
Średnica | 1,65 m |
Rozpiętość | 3,45 |
Masa startowa | 28 900 - 29 100 kg |
Napęd | jednostopniowy, silnik RD-103M na paliwo ciekłe |
Zasięg | 1200 km |
Udźwig | 1350 kg |
Celność | CEP: 1500 m |
Głowica | jądrowa o mocy 0,08-0,3 MT |
R-5 Pobieda (ros. побе́да – „zwycięstwo”) – był pierwszym radzieckim pociskiem balistycznym posiadającym możliwość przenoszenia głowic jądrowych. Był to pocisk średniego zasięgu, opracowany w pierwszej połowie lat 50. XX wieku, przez biuro konstrukcyjne Sergieja Korolowa. Dzięki posiadaniu R-5, Związek Radziecki otrzymał możliwość dokonania ataku jądrowego przy pomocy rakietowych pocisków balistycznych na cele strategiczne w Europie Zachodniej.[1] Zostały zainstalowane m.in. w Vogelsang w NRD w roku 1959[2]. Pocisk otrzymał w NATO oznaczenie kodowe SS-3 Shyster.[3] Zaś w GRAU oznaczono go pod inicjałami 8K51.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ R-5 / SS-3 SHYSTER. globalsecurity.org. (ang.).
- ↑ "A Soviet missile base in Germany that spy planes never saw" - BBC.com
- ↑ SOVIET/RUSSIAN MISSILE DESIGNATIONS. johnstonsarchive.net. (ang.).